Նիկոլաս Ջեյմս Վույչիչ (անգլ.՝ Nicholas James Vujicic, ծնվ. 1982), ավստրալիացի ավետարանական քարոզիչ և մոտիվացիոն խոսնակ, որը ծնվել է տետրաամելիայի համախտանիշով․ հազվադեպ հանդիպող խանգարում, որը բնութագրվում է չորս վերջույթների բացակայությամբ։

Nick Vujicic (2011)

Քաղվածքներ «Կյանքն առանց սահմանների» գրքից խմբագրել

  • ...խո­չըն­դոտ­նե­րի մեծ մասն օգ­նում է ճա­նա­չել սե­փա­կան հնա­րա­վո­րու­թյուններն ու կիս­վել դրան­ցով շր­ջա­պա­տող մարդ­կանց հետ[1]:
  • Ե­թե դուք ու­նեք ի­նչ–որ բան փո­խե­լու մեծ ցան­կու­թյուն և Ա­ստ­ծո կամ­քը կա դրա­նում, ա­պա ան­պայ­ման կհաս­նեք հա­ջո­ղու­թյան: Սա հա­մար­ձակ հայ­տա­րա­րու­թյուն է[1]:
  • ­Դու կա­րող ես հան­դի­պել մի շարք դժ­վա­րու­թյուն­ների: Դու կա­րող ես այն­պես ը­նկ­նել, որ թվա՝ այլևս ո­ւժ չու­նես վեր կե­նա­լու: Ես գի­տեմ ի­նչ է դա, ըն­կե՛րս: Մենք բո­լորս գի­տենք: Կյան­քում միշտ չէ, որ ա­մեն ի­նչ հարթ է ըն­թա­նում, բայց հաղթահարելով այդ մար­տահ­րա­վեր­նե­րը՝ մենք դառ­նում ե­նք ա­վե­լի ու­ժեղ և շնոր­հա­կալ մեզ ըն­ձե­ռած հնա­րա­վո­րու­թյուննե­րի հա­մար: Ա­մե­նա­կար­ևորն այն է, թե ի­նչ ազ­դե­ցու­թյուն է թող­նում մարդ իր շր­ջա­պա­տի վրա և ի­նչ­պես է ա­վար­տում իր կյան­քի ու­ղին:­
  • Մարդ­կանց պատ­կե­րա­ցում­նե­րում հաշ­ման­դամ­ներն ա­վե­լի պա­սիվ, եր­բեմն էլ նույ­նիսկ ագ­րե­սիվ ու ի­նք­նամ­փոփ կյան­քով ապ­րող մար­դիկ են: Ես սի­րում եմ ա­նակն­կա­լի բե­րել նրանց՝ ցույց տա­լով, որ ապ­րում եմ լի­ար­ժեք և ար­կա­ծային կյան­քով[1]:
  • Ես միշտ փոր­ձում եմ դառ­նալ ա­վե­լի լա­վը, որ­պես­զի կա­րո­ղա­նամ ա­վե­լի լավ ծա­ռայել Ա­ստ­ծուն և աշ­խար­հին[1]
  • Ձեր ե­րա­զանքներից հրա­ժարվե­լով՝ Ա­ստ­ծուն դնում եք փա­կու­ղու մեջ[1]:
  • Ես ու­նեմ ը­նտ­րու­թյան հնա­րա­վո­րու­թյուն: Դուք ևս ունեք ը­նտ­րու­թյան հնա­րա­վո­րու­թյուն: Մենք կա­րող ե­նք կենտրո­նա­նալ մեր հի­աս­թա­փու­թյուն­նե­րի և թե­րու­թյուն­նե­րի վրա: Կա­րող ե­նք ը­նտ­րել ի­նչ­պի­սին լի­նել՝ չար, բար­կա­ցած, թե տխուր: Կամ դժ­վա­րին պա­հե­րին, վատ մարդ­կանց հանդի­պե­լիս կա­րող ե­նք ըն­դու­նել այդ ա­մենն ի­բրև փոր­ձա­ռություն և ա­ռաջ շարժ­վել՝ մեր ձեռ­քը վերց­նե­լով սե­փա­կան եր­ջան­կու­թյու­նը[1]
  • Որ­քան էլ որ սար­սա­փե­լի լի­նի ձեր կյան­քը, միշտ էլ հույս կա: Որ­քան էլ որ վատն են պայ­ման­նե­րը, միշտ էլ ա­ռջ­ևում լավ օ­րեր են սպասվում, և կապ չու­նի, թե որ­քան մեծ են ար­գելք­նե­րը, դրանք միշտ էլ հաղ­թա­հա­րե­լի են[1]:
  • Կյան­քում միշտ ա­մե­նա­լավն է լի­նում: Ես դրա­նում համոզ­վել եմ սե­փա­կան փոր­ձով[1]:
  • Կար­ևոր է ճանա­չել և ա­րժ­ևո­րել սե­փա­կան ան­ձը: Հաս­կա­նալ, որ դուք ևս ձեր ներդ­րումն ու­նեք այս կյան­քում[1]:
  • Հա­ճախ կյան­քի դժ­վա­րու­թյուն­նե­րը նրա հա­մար են, որ­պես­զի հաս­կա­նանք մեր ի­րա­կան դերն այս կյան­քում[1]:
  • ...նույնիսկ ա­մե­նա­վատ հետ­նա­խոր­շե­րում և տա­ռա­պան­քի մեջ ես տե­սել եմ մարդ­կանց, ով­քեր ոչ մի­այն գո­յատ­ևել են, այլ նաև բար­գա­վա­ճել[1]:
  • ...եր­ջան­կու­թյու­նը կախ­ված չէ հան­գա­մանք­նե­րից[1]...
  • Ո­րոշ վեր­քեր ա­վե­լի ա­րագ են սպի­ա­նում, ե­րբ շա­րու­նակում ես շարժ­վել ա­ռաջ: Նույ­նը կա­րե­լի է ա­սել նաև կյան­քի դժ­վա­րու­թյուն­նե­րի դեպ­քում[1]:
  • Շատ դեպ­քե­րում մենք ո­ւղ­ղա­կի ան­զոր ե­նք ի­նչ–որ բան փո­խել: Եր­կու ը­նտ­րու­թյուն կա՝ կամ հու­սա­հատ­վել, կամ պայ­քա­րել ա­վե­լի լավ կյան­քի հա­մար: Իմ խոր­հուր­դը ձեզ՝ ըն­դու­նել, որ ա­մեն ի­նչ իր պատ­ճառն ու­նի, և կյան­քում պա­տա­հում է միայն լա­վա­գույնը[1]:
  • Ես ձեզ խոստա­նում եմ, որ ա­մեն մի ան­կա­րո­ղու­թյան դի­մաց դուք ու­նեք ա­վե­լի մեծ կա­րո­ղու­թյուն­ներ՝ հաղ­թա­հա­րե­լու դրանք[1]:
  • Մարդ­կային միտ­քը մի­ա­ժա­մա­նակ կա­րող է և՛ օ­րհ­նություն, և՛ ա­նեծք լի­նել[1]:
  • Հա­ճախ ձեր եր­ևա­կա­յա­կան վա­խերն ա­վե­լին են, քան կարող է պա­տա­հել ի­րա­կա­նում: Ոչ մի վատ բան չկա ա­պա­գան պլա­նա­վո­րե­լու մեջ, բայց ի­մա­ցած ե­ղեք, որ ձեր ամ­նա­մեծ վա­խերն ան­գամ կա­րող են վե­րա­փոխ­վել հա­ճե­լի ա­նակն­կալնե­րի: Կյան­քը գրե­թե միշտ դե­պի լավն է փոխ­վում[1]:
  • Հավաս­տի­աց­նում եմ ձեզ, որ չեք էլ կա­րող պատ­կե­րաց­նել, թե որ­քան ա­նակն­կալ­ներ է նա­խա­պատ­րաս­տել կյան­քը ձեզ հա­մար, ե­թե չհանձն­վեք: Շա­րու­նա­կեք ե­րա­զել: Դուք շատ բան կա­րող եք փո­խել: Ա­մեն ի­նչ ա­րեք ձեր ե­րա­զան­քին հաս­նե­լու հա­մար[1]
  • Իմ կյան­քը վեպ է, որ նոր է սկ­սում գր­վել: Վեպ է նաև ձեր կյան­քը: Սկ­սեք գրել ա­ռա­ջին գլուխն այ­սօր: Լց­րեք այն արկած­նե­րով, սի­րով և եր­ջան­կու­թյամբ: Ապ­րեք այն կյան­քով, ո­րն ի­նք­ներդ եք ստեղ­ծել[1]:
  • Ե­թե նույ­նիսկ եր­բեմն ձեզ մի­այ­նակ եք զգում, միև­նույն է, հի­շեք, որ դուք սիր­ված եք, Ա­ստ­ված ձեզ սի­րո հա­մար է ստեղ­ծել: Ո­ւս­տի մենակ չեք: Ձեր հան­դեպ ու­նե­ցած Նրա սերն ան­վե­րա­պահ է. Նա չի սի­րում ձեզ, ո­րով­հետև… Նա միշտ է սի­րում ձեզ[1]:
  • Ի­սկ Ա­ստ­ծո սերն այն­քան ի­րա­կան է, ո­րն ա­պացու­ցե­լու հա­մար ստեղ­ծեց ձեզ[1]:
  • Հի­շե՛ք, Ա­ստ­ված օգ­նում է նրանց, ով­քեր ի­րենք են պատ­րաստ ի­րենց օգ­նել: Դուք պետք է շարու­նա­կեք պայ­քա­րել ձեր ե­րա­զանք­նե­րի ի­րա­կա­նաց­ման հա­մար[1]
  • Ե­թե դուք այն­տեղ չեք, որ­տեղ ու­զում է­իք հայտն­վել, կամ չու­նեք այն ա­մենն, ի­նչ հույս ու­նե­իք ձեռք բե­րել, ա­պա խն­դի­րը փնտ­րեք ոչ թե ձեր շուրջ, այլ ձեր ներ­սում: Վերց­րեք պա­տասխա­նատ­վու­թյու­նը ձեզ վրա և սկ­սեք գոր­ծել[1]
  • Բո­լորն էլ կյան­քում ու­նե­նում են վա­խե­րի ու կաս­կածանք­նե­րի շր­ջան, ե­րբ ի­րենց զգում են մերժ­ված և օ­տար­ված կամ չսիր­ված: Մենք բո­լորս ու­նենք մեր բար­դույթ­նե­րը[1]:
  • Ճնշ­վա­ծու­թյան զգա­ցո­ղությու­նը բո­լո­րին է ծա­նոթ: Դրանք վտան­գա­վոր են դառ­նում, ե­րբ պայ­քա­րե­լու փո­խա­րեն թույլ եք տա­լիս տի­րել ձեզ[1]:
  • Դուք կա­րող եք ցան­կա­նալ, ե­րա­զել, հու­սալ, բայց երբեմն Ա­ստ­ված ա­կն­կա­լում է, որ դուք ի­նք­ներդ էլ քայ­լեր ձեռնար­կեք ձեր ցան­կու­թյուն­նե­րի, ե­րա­զանք­նե­րի և հույ­սե­րի ի­րա­կա­նաց­ման հա­մար: Դուք պետք է միշտ ձգ­տեք ա­վե­լի­ին[1]:
  • Ճշ­մար­տու­թյունն այն է, որ մե­զա­նից յուրա­քան­չյուրն ու­նի ի­նչ–որ շնորհ, հմ­տու­թյուն­ներ, ար­հեստ, և մեր՝ եր­ջան­կու­թյան տա­նող ճա­նա­պարհն ո­ւղ­ղա­կի­ո­րեն պայ­մա­նա­վոր­ված է այդ շնորհ­նե­րով: Ճշ­մար­տու­թյուն, որ այն­քան կար­ևոր է ի­մա­նալ այս կյան­քում: Եվ ես տա­րօ­րի­նակ եմ հա­մա­րում, որ դպ­րոց­նե­րում չեն սո­վո­րեց­նում այդ մա­սին[1]:
  • ­Ե­թե դուք դեռևս փոր­ձում եք հաս­կա­նալ, թե ին­չով եք ուզում զբաղ­վել, ո­րն է ձեր կյան­քի ու­ղին, խոր­հուրդ եմ տա­լիս սկ­սել ի­նք­նա­վեր­լու­ծու­թյու­նից[1]:
  • Մենք բո­լորս էլ այս աշ­խարհ ե­նք գա­լիս մերկ և բա­զում սպա­սում­նե­րով: Մենք նվեր ե­նք, ո­րը դեռ պետք է բաց­վի: Գտ­նե­լով այն, ին­չը ձեզ բա­վա­կանու­թյուն է պատ­ճա­ռում, ո­րով կա­րող եք զբաղ­վել ա­մեն օր, գտ­նում եք նաև ձեր կյան­քի ու­ղին: Ի­սկ ե­թե գտ­նում եք նաև մե­կին, ով պատ­րաստ է վճա­րել ձեզ դրա հա­մար, ձեռք եք բերում նաև կա­րի­ե­րա[1]:
  • Մենք բո­լորս էլ սո­վո­րա­կան մահ­կա­նա­ցու­ներ ե­նք և ունենք սահ­մա­նա­փակ պատ­կե­րա­ցում­ներ: Չենք կա­րող տեսնել, թե ի­նչ է սպաս­վում ա­պա­գա­յում: Այն ու­նի իր լավ և վատ կող­մե­րը[1]:
  • Ե­րբ դուք հս­տակ գի­տեք՝ ի­նչ եք ու­զում, ձեր մեջ կարթ­նանա նաև այն ի­րա­գոր­ծե­լու կիր­քը: Դուք կսկ­սեք ապ­րել այդ նպա­տա­կի ի­րա­գործ­ման հա­մար: Ե­թե դուք դեռ ձեր տե­ղի փնտր­տուք­նե­րի մեջ եք այս կյան­քում, ա­պա պետք չէ վախե­նալ ձա­խո­ղում­նե­րից: Սա մարաթոն է, ոչ թե կարճ մր­ցավազք[1]:
  • Մար­դիկ ի­նք­նադրս­ևոր­ման տար­բեր մի­ջոց­ներ են ը­նտրում: Ո­մանք կա­րող են խմել մինչև վեց տուփ գա­րե­ջուր: Մյուսնե­րը՝ թմ­րա­նյու­թեր օգ­տա­գոր­ծել: Ո­րոշ մար­դիկ պլաս­տիկ վիրա­հա­տու­թյուն­նե­րի են դի­մում՝ գե­ղեց­կու­թյան կաս­կա­ծե­լի չափո­րո­շիչ­նե­րին համապատաս­խա­նե­լու հա­մար: Ո­մանք կա­րող են մի ամ­բողջ կյանք աշ­խա­տել հա­ջո­ղու­թյան գա­գաթ­նա­կետին հաս­նե­լու հա­մար: Բայց ա­մե­նա­գի­տա­կից մար­դիկ գի­տեն՝ տևա­կան եր­ջան­կու­թյան տա­նող ու­ղի­նե­րը հեշտ չեն: Ե­թե դուք վատ­նեք ձեր ու­ժե­րը ժա­մա­նա­կա­վոր հա­ճույք­նե­րի վրա, ա­պա բա­վա­րար­վա­ծու­թյու­նըևս կլի­նի ժա­մա­նա­կա­վոր:Ստա­նում եք այն, ին­չի հա­մար վճա­րում եք, այ­սօր կա, վա­ղը՝ չկա[1]:
  • Կյան­քը ու­նե­նա­լը չէ, կյան­քը լի­նելն է: Դուք կա­րող եք ու­նե­նալ այն ա­մենն, ի­նչ հնա­րա­վոր է գնել, բայց լի­նել ո­ղորմե­լի ի­բրև մարդ[1]:
  • Դի­մա­կայեք նյու­թա­կան արժեք­նե­րի գայ­թակ­ղու­թյա­նը: Եր­ջան­կու­թյու­նը լավ տուն, նորաձև հա­գուստ, թան­կար­ժեք մե­քե­նա ու­նե­նա­լու մեջ չէ: Պետք չէ կար­ծել, որ ե­թե ու­նե­նաք այ­սինչ բա­նը, ա­պա եր­ջա­նիկ կլինեք, դա ըն­դա­մե­նը պատ­րանք է: Ե­թե փոր­ձեք եր­ջան­կու­թյուն փնտ­րել նյու­թա­կան ար­ժեք­նե­րում, եր­բեք այն չեք գտ­նի[1]:
  • Ա­մե­նա­կար­ևո­րը կյան­քում նվի­րելն է[1]:
  • Հույ­սը այն է, ին­չից սկս­վում են ե­րա­զանք­նե­րը: Այն ձեր ներ­քին ձայնն է, որ ո­ւղ­ղոր­դում է դեպի գե­րա­գույն նպա­տակ: Դուք չեք կա­րող ղե­կա­վա­րել այն, ի­նչ տե­ղի է ու­նե­նում ձեզ հետ, բայց կա­րող եք ղե­կա­վա­րել ձեր պա­տաս­խան ռե­ակ­ցի­ան[1]:

Ծանոթագրություններ խմբագրել

  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 1,27 1,28 1,29 1,30 1,31 1,32 1,33 1,34 1,35 Նիք Վույչիչ, Կյանքն առանց սահմանների, Ե., Դարակ, 2020: Թարգմանիչ` Աննա Վարդազարյան, խմբագիր` Աշոտ Գաբրիելյան: