Արա Նազարեթյան

հայ արձակագիր

Արա Հարությունի Նազարեթյան (օգոստոսի 10, 1950, Ալավերդի), հայ արձակագիր։ Հայաստանի գրողների միության անդամ (1998)։

Քաղվածքներ

խմբագրել
  • Ծիտը ծրտել է, ասում են հարստանալու նշան է[1]։
  • Խնամախոս գնալն էլ, իսկապես, զբաղմունք է[2]։
  • – Դավայ – դավա~յ,- ծառս է լինում Շոնին։
– Դու հո վրացի չես, Շոնի` դավայ – դավայ. ինչ՞ը դավայ…
– Ես հայից էլ վատ եմ,- հանկարծ հայտարարում է Շոնին[2]։
  • – Արան անու՞ն է, թե՞ դիմելու ձև։
– Երկուսն էլ։ Արքայական անուն է` Արա Գեղեցիկ։ Վրացերեն էլ նշանակում է` ոչ[2]։
  • – Մահն ինչ,- փիլիսոփայորեն ասաց ոտքից թեթև վիրավոր զինվորը,- մահը կա ու կա` պատերազմում, թե խաղաղ ժամանակ[3]։
  • Իսկ ճանապարհ գնալու համար նաև տարածություն է պետք։ Արդյունքում-ապրում ենք Ժամանակի ու Տարածության մեջ[3]։

Ծանոթագրություններ

խմբագրել


 
Վիքիպեդիա
Կարդացե՛ք Արա Նազարեթյան հոդվածը նաև Վիքիպեդիայում: