Հին կռիվը
«Հին կռիվը», Հովհաննես Թումանյանի պոեմներից։
Քաղվածքներ
խմբագրել- Մարդը նա հո չի՝ հենց իրեն նայի,
- Մարդը նա է, որ աշխարհքը շահի...[1]
- Հայի գիշե՜ր, հայի գիշե՜ր,
- Ցավի անդունդ անհատակ...[2]
- Քնի՛ր, բալա՛ս, աստված դեռ կա,
- Աղոթք ասա մըտքիդ մեջ,
- Հիմի շուտով լիսն էլ կըգա,
- Էս գիշերն էլ ունի վերջ...[3]
- Հայի գիշե՜ր, անքո՜ւն գիշեր,
- Լի տանջանքով ու մութով,
- Հայի գիշե՜ր, անհո՜ւն գիշեր,
- Լի՜ ահավոր խորհուրդով...[4]
Աղբյուրներ
խմբագրել- ↑ Հովհաննես Թումանյան, Ընտիր երկեր երկու հատորով, հ. 1, Երևան, 1985, էջ 246։
- ↑ Հովհաննես Թումանյան, Ընտիր երկեր երկու հատորով, հ. 1, Երևան, 1985, էջ 254։
- ↑ Հովհաննես Թումանյան, Ընտիր երկեր երկու հատորով, հ. 1, Երևան, 1985, էջ 255։
- ↑ Հովհաննես Թումանյան, Ընտիր երկեր երկու հատորով, հ. 1, Երևան, 1985, էջ 256։
