Նիկողայոս Մառ (վրացերեն՝ ნიკოლოზ მარი, հունվարի 6, 1864 — դեկտեմբերի 20, 1934), վրացի արևելագետ, հայագետ, լեզվաբան և հնագետ։

Նիկողայոս Մառը
Նիկողայոս Մառը Անիի հնագիտական փորման ընթացքում, 1905-ին

Քաղվածքներ

խմբագրել
  • Հայերէնը իբրեւ Արարատեան լեզու, կը կոչուի «Աղօթկի լեզու». ան աստուածային ճոխ ու աննման լեզու է[1]։
  • Հայերը ոչ միայն առաջինը, այլև միակն են եղել արևելյան ազգերից, որ Եվրոպայի մշակույթի յուրացմանը նպաստելու նպատակով գիտական հաստատություններ են հիմնել Եվրոպայում։ Հիշեցնեմ Մխիտարյանների գործը՝ նկատելով հանդերձ, որ այն շրջանում եկեղեցին է եղել միակ ազգային շահերը մարմնացնող հասարակական կազմակերպչությունը։ Հարյուր տարի անց, դարձյալ հայերն էին Լազարյան ճեմարանի հիմնադիրները[2]։

Աղբյուրներ

խմբագրել
  1. Լեւոն Լաճիկեան եւ Սուրեն Շէրիք, ed (2007). Ներբող Մայրենիին. Հեղինակային հրատարակութիւն. էջ 33. ISBN 978-99930-4-9203-3. 
  2. Սեյրանուհի Գեղամյան, ed (2008). Ես Հայաստանի Հանրապետության քաղաքացի եմ. «Գրաբեր» ՍՊԸ հրատարակչություն. էջ 41. ISBN 978-99941-817-9-7. 
 
Վիքիպեդիա
Կարդացե՛ք Նիկողայոս Մառ հոդվածը նաև Վիքիպեդիայում: