Որդուս (Պարույր Սևակ)
«Որդուս», Պարույր Սևակի բանաստեղծություններից, գրվել է 1955-1956 թվականներին։
Քաղվածքներ
խմբագրել- Դու մի՛ անցիր ասֆալտ ճամփով, գերադասիր ճամփա՜ շինել։ -
- Դու սիրո հետ միշտ հաշտ ապրիր, բայց խույս մի տա տառապանքից.
- Նա սրբում է աչքը փոշուց, նա մաքրում է հոգին ժանգից։
- Տառապանքից չեն մեռնում, չէ՛, այլ ավելի են պնդանում,-
- Ապաքինված սիրտը հետո գալիք ցավը հեշտ է տանում։
- Բայց քո հոգում եթե լինի բարո՛ւ, լավի՛, սիրո՛ կարոտ,
- Դու չե՜ս հոգնի, դու կքայլես, կբարձրանաս դու սարն ի վեր։
- Դրա համար ոգի է պետք, դրա համար պետք չեն թևեր։
- Ազնիվ եղիր ամեն ինչում - ո՞վ է կյանքում սովից մեռել։
- Ճշտի համար աքսոր չկա - ստի հանդեպ ինչո՞ւ լռել։
- Ազնըվությունն այն է միայն, որ չի փոխվում՝ ոնց էլ շուռ տաս,-
- Նա մի ճերմակ երես ունի, ոչ թե յոթ-ութ գունեղ աստառ...
- Մի՛ տրտնջա։ Եթե լավից ետ ես ընկել՝ ինքդ հասիր…
- Մի՛ տրտնջա, բայց և կյանքը գրքի նման դու մի կարդա,
- Հպարտ եղիր, բայց ոչ գոռոզ (դատարկ մարդն է գոռոզանում,
- Հայրդ խելոք ու տխմարին դրանով էր զանազանում)։
- (Կույրը, տղաս, ինչպես գիտես, երկու աչք է միայն ուզում)։
- Հանուն գալիք վառ խարույկի ես պատրաստ եմ այսօր ծխալ,
- Հանուն վաղվա ճշմարտության թող որ այսօր լինեմ սխալ...