Չարիք
Չարիք, չար գործ, չարագործություն, աղետ[1]։
Քաղվածքներ խմբագրել
- Բարի մարդը նա չէ, ով կարողանում է բարիք գործել, այլ նա, ով կարողանում է չարիք չգործել։
- Չարիքի դեմ հարկավոր է պայքարել։ Չարիքն անհանդուրժելի է։ Հաշտվել չարիքի հետ` նշանակում է անձամբ դառնալ անբարոյական մարդ։
- Հարկավոր է կարողանալ չարիքը խոստովանել առանց վախենալու` նրա դեմ հաստատուն պայքար մղելու համար։
Ծանոթագրություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Վ. Լ. Վորոնցով, Բանականության սիմֆոնիա, Երևան, 1981։