«Յոստայն Գորդեր»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
No edit summary
Տող 9.
*Դու երբեք չգիտես, որ մեկը քեզ ներում է՝ երբ իր դեմ սխալություն ես գործում։ Դրա համար էլ դա քեզ համար գոյութենապես կարևոր է։ Դա մի հարց է, որ դու լարվածորեն հոգում ես իր մասին։ Ոչ էլ կարող ես իմանաս եթե մեկը քեզ սիրում է։ Դա մի բան է, որ միայն կարող ես հավատալ կամ հուսալ։ Բայց սրանք քեզ համար ավելի կարևոր են քան այն փաստը, որ եռանկյունի անկյունների գումարը 180 ստիճան է։ Դու պատճառի և էֆեկտի օրենքի կամ ընկալման եղանակների մասին չես մտածում քո առաջին համբույրի ժամանակ<ref name=good/>։
*Դա հիմար հարց չի՝ եթե դու չես կարող այն պատասխանել<ref name=good/>։
*Ես հավատացած եմ, որ երկնային գաղնիքից մի որևէ բան կա՝ ամեն ինչի մեջ, որ գոյություն ունի։ Կարող են դա տեսնել արևածաղկի կամ կակաչի մեջ պսպղալիս։ Այդ անհուն [[գաղտնիք]]ից ավելին կարող ենք զգանք մի թիթեռի մեջ, որ թևերը տափահարում է մի ոստից—կամ թասում թասում լողացող ոսկե ձկնիկի մեջ։ Բայց [[Աստված|Աստծուն]] ամենամոտիկն ենք մեր հոգում։ Միայն այնտեղ կարող ենք [[կյանք]]ի ամենամեծ գաղտնիքի հետ մեկ դառնալ։ Իսկականում, շատ հազվադեպ վարկյաններումվայրկյաններում ենք կարող վերապրել՝ որ մենք ինքներս ենք այդ երկնային գաղտնիքը<ref name=good/>։
*Արդյո՞ք արտակարգ չէր այժմ աշխարհում լինել՝ մի հրաշալի արկածախնդրությունում թափառել<ref name=good/>։
*Մի բանի [[ճշտություն|ճիշտ]] կամ սխալ լինելու, լավ կամ վատ լինելու հարցը՝ պետք է միշտ մեկի կարիքների համեմատ քննարկվի<ref name=good/>։