[[Պատկեր:Fouché Joseph Duke of Otranto.jpg|thumb|right|Ժոզեֆ Ֆուշեն]]
'''[[w:Ժոզեֆ Ֆուշե|Ժոզեֆ Ֆուշե, Օտրանտի առաջին դուքսը]]''' (ֆրանսերեն՝ ''Joseph Fouché, 1st Duc d'Otrante'') ([[մայիսի 21]], [[1759]] - [[դեկտեմբերի 25]], [[1820]]) [[w:Ֆրանսիա|ֆրանսիացի]] քաղաքական գործիչ է եղել [[w:Նապոլեոն Բոնապարտ|Նապոլեոն Բոնապարտի]] ժամանակ:
=Դերը Նապոլեոնի կայսրությունում=
Ժոզեֆ Ֆուշեն այն եզակի գործիչներից է, որ նրանց հետ մնալը վտանգավոր է, իսկ առանց նրանց մնալը` ուղղակի սարսափելի: Հենց այս պատճառով է, որ Նապոլեոնը Ֆուշեի հետ մնալուց նողկանք էր ապրում, իսկառանց նրա իր անձի հանդեպ վտանգ զգում: Մի քանի անգամ հեռացնելով Ոստիկանության մինիստրի պաշտոնից, Նապոլեոնը այդպես էլ վճռականություն չունեցով վերջնականապես վտարելու Ֆուշեին:
Բայց և արդարացիորեն նշենք, որ Ֆուշեին հեռացնելը այնքան էլ հեշտ չէր: Նա ստեղծել էր այնպիսի ոստիկանական համակարգ, որը ուղղակի գլխացավանք էր Նապոլեոնի համար: Վերջապես չպետք է մոռանալ, որ Մաքսիմիլիան Ռոբեսպիերի պես հանճարին կործանեց հենց Ֆուշեի խարդավանքը...
Ֆուշեն հաջողեցրեց մնալ Կայսրության ոստիկանապետ միայն իր խելքի շնորհիվ: Վերջապես, Ստեֆան Ցվայգը հրաշալի բնութագրումը տվել է այս մարդու` թող իրեն ծաղրեն, բայց միայն ենթարկվեն ու վախենան իրենից: Այո, սա է Ժոզեֆ Ֆուշեի հիմնական նշանաբանը:
