«Վիկտոր Համբարձումյան»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
չNo edit summary
Տող 8.
*Առանց երևակայության հոգին նույնն է, ինչ աստղադիտարանը առանց հեռադիտակի:<ref name=manook>{{cite book |title=Դաստիարակչական Մտքերի Հայկական Գանձարան|editor=Ա.Մ. Մանուկյան և Մ.Մ. Մանուկյան|publisher=Զանգակ-97 հրատարակչություն|isbn=99930-2-276-4|year=2001|page=30}}</ref>
 
*...Կտակում եմ ինձ հաջորդող սերունդներին, թոռներիս, ծոռներիս տիրապետել հայոց լեզվին: Ամեն մեկը պետք է իր պարտքը համարի ուսումնասիրել հայոց լեզուն, գրագետ լինի հայերենից:<br/>Մենք փոխանցում ենք սերունդներին ոչ թե արյուն, այլ գաղափարներ, և այդ գաղափարների մեջ ինձ համար ամենաթանկը հայոց լեզուն է:<br/>Յուրաքանչյուր սերունդ պարտավոր է սովորեցնել հաջորդին հայոց լեզուն:<br/>Գիտցի՛ր, որ քանի ապրում եմ, իմ կյանքի ամենամեծ երջանկությունը եղել է և կմնա, հայոց լեզվին տիրապետելը: Ցանկանում եմ երջանկություն բոլորիդ: Դա նշանակում է, որ պետք է լավ տիրապետել հայոց լեզվին:<ref name=manook>{{cite book|title=Մայրենի Գ. Տարրական դպրոցի Գ դասարան|author=Ջուլիետա Գյուլամիրյան և Հիլդա Հարությունյան|publisher=«Զանգակ-97» հրատարակչություն և Տպարան «Ալիք»|location=Թեհրան|year=2005|page=18}}</ref>
 
==Աղբյուրներ==