«Շուշանիկ Կուրղինյան»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
Տող 10.
*Սիրում եմ ես ինձ ու հիանում ինձանով ու օրհնում իմ անունը․․․ իսկ երբ կինը սիրում է ինքն իրեն՝ մենակ է հավիտյան։<ref name="Գրական Ժառանգություն"></ref>
 
*Ասում են կյանքը կատակ է․ ո՛չ կյանքը ծաղկոց է, ուր մենք փոխանակ վարդ քաղելու, միմոսություններ ենք անում, որ փշերին չդիպչենք։<ref name="Գրական Ժառանգություն"></ref>
<ref name="Գրական Ժառանգություն"></ref>
 
*Սուտ է, որ լսելիքը միայն ականջն է․ երգը ես լսում եմ ամբողջ մարմնով․ երգից հուզվում են իմ բոլոր զգայարանները։<ref name="Գրական Ժառանգություն"></ref>
 
*Ազգը ատել անհնարին է ու դատապարտելի՝ նրան կուրորեն սիրելը։<ref name="Գրական Ժառանգություն"></ref>
<ref name="Գրական Ժառանգություն"></ref>
 
*Սեփականությունը փակում է մեր հոգու աչքերը ու բթացնում զգայարանները։<ref name="Գրական Ժառանգություն"></ref>
 
*Ով հարգում է ժամանակը, նա չի ապրում անպտուղ։<ref name="Գրական Ժառանգություն"></ref>
<ref name="Գրական Ժառանգություն"></ref>
 
*Ես տեսա՝ հավատը փախչում էր եկեղեցուց։ Աղջիկս կտեսնի նրան քաղաքից դուրս, թոռս՝ չի տեսնի նրան։<ref name="Գրական Ժառանգություն"></ref>