«Ֆրիդրիխ Նիցշե»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
Տող 111.
*Եթե մութ մնալու երջանկությունն ունես՝ ապա կարող ես օգտվել նաև մթության ընձեռած արտոնություններից և առանձնապես «ամեն ինչ դուրս տալ»։
 
*Հոտերի մեջ ոչ մի լավ բան չկա, անգամ երբ նրանք վազումվազ են տալիս քո հետևից։
 
*Որքան ավելի ազատ և ուժեղ է անհատը՝ այնքան '''խստապահանջ''' է դառնում նրա [[սեր]]ը, ի վերջո նա տենչում է գերմարդ դառնալ, քանզի ողջ մնացյալը չի '''հագեցնում''' նրա [[սեր]]ը։
Տող 149.
*Դուք ինչ գիտեք, թե ինչպե՜ս է խելագարը սիրում բանականությունը,- թե ինչպե՜ս է ջերմողը սիրում սառույցը։
 
*Ով ի վիճակի է ուժեղ զգալ մտածողի աչքը՝ նա ըստ այդմ այնպիսի սոսկալի տպավորություն է ունենաումունենում, որը թողնում են այն կենդանիները, որոնց աչքերը դանդաղ, ասես ցողունի վրա, '''չռվում''' են գլխից և նայում են չորսբոլորը։
 
*Նա միայնակ է և ոչինչ չունի, բացի իր մտքերից, ի՛նչ կա զարմանալի, որ նա հաճախ նրանց հետ տրվում է գրգանքի և չարաճճիություններ է անում և քաշում է նրանց ականջները։- Իսկ դուք, անտաշնե՛ր, ասում եք՝ նա թերահավատ է։
Տող 159.
*Ում միտքը մի անգամ անցել է միստիկա տանող կամուրջը՝ նա այնտեղից չի վերադառնում առանց իր բոլոր մտքերի վրա գամերի վերքերի (Stigma)։
 
*Պատճառի և հետևանքի հանդեպ հավատը հիմնված է բնազդներից ամենաուժեղի մեջվրա. վրեժի բնազդի։
 
[[Image:Nietzsche1882.jpg|144px|thumb|right|Ով զգում է կամքի անազատությունը՝ հոգեկան հիվանդ է. ով ժխտում է այն՝ հիմար է։]]