«Մարտիրոս Սարյան»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
չNo edit summary |
→Աղբյուրով: + |
||
Տող 13.
*Հողը մի կենդանի էակ է, նա ունի իր հոգին, և առանց հայրենիքի, առանց հարազատ հողի հետ սերտ կապի, մարդ չի կարող գտնել իրեն, իր հոգին…<ref>{{cite book |title=Մտքի Հրավառություն|editor=Ալբերտ Միքայելյան և Միքայել Մարդումյան|publisher=Զանգակ-97 հրատարակչություն|ISBN=99930-2-263-2|year=2002|page=99}}</ref>
* Բնութեան ամենահրաշալի ստեղծագործութիւնը մարդն է։ Մարդն ինքը բնութիւն է։ Միայն մարդու միջոցով է բնութիւնը ճանաչում իրեն։<br/>Դա մարդու մեծագոյն երջանկութիւնն է։ Հսկայական, անվերջ բնութիւն և փոքրիկ մի արարած, որն իր մեջ կրում է այդ անսահման մեծութիւնը։<ref>{{cite book |title=Րաֆֆի Օրացոյց|publisher=«Րաֆֆի» օրացոյցների հրատարակչական կազմ|location=Թեհրան, Իրան|year=2004}}</ref>
===Առանց աղբյուրի===
| |||