«Միքայել Նալբանդյան»–ի խմբագրումների տարբերություն

*Հարուստներին պետք է խղճալ, նրանք շրջապատված են բարիքներով, որոնք, սակայն, չեն թափանցում նրանց հոգիների մեջ<ref>{{cite book |title=Դաստիարակչական Մտքերի Հայկական Գանձարան|editor=Ա.Մ. Մանուկյան և Մ.Մ. Մանուկյան|publisher=Զանգակ-97 հրատարակչություն|ISBN=99930-2-276-4|year=2001|page=119}}</ref>։

*Ճշմարիտ և ստույգ մատենագրությունը մի հայելի է, որի մեջ ցոլանում է [[ազգ]]ի կյանքը<ref>{{cite book |title=Ասույթներ|editor=Սուրեն Գրիգորյան|publisher=«Լուսաբաց հրատարակչատուն»|year=2006|page=156}}</ref>։

* [[Ճշմարտություն]]ը մի [[մարդ]]ու սեփականություն չէ<ref name="Գնահատ24" />։

* Ազգ ասացյալը է այն ուժը, այն կենդանի կապակցությունը մարդերի, որ առանց նորան, կամ նորանից դուրս, մասնավոր մարդը կլիներ մի անօգուտ անձնասեր-էգոիստ, իսկ բոլոր մարդկությունը՝ մի անպտուղ վերացականություն<ref name="Գնահատ24" />։

* Բայց մի աննկարագրելի վատաբախտություն, մի սարսափելի տեսարան է, եթե մի ազգի անդամք ինքեանք հրաժարվում են յուրյանց ազգությունից, և մտանելով մասնավորության կորստական դրոշակի տակ, ընդհանուր մարդկային հարգ ու արժանավորություն տեսանել համարում են մի մեծ, բայց օտար ազգի ազգության մեջ։ Ի՜նչ ողորմելի փիլիսոփայություն, ի՜նչ արտասվելի վարդապետություն։ Թող ամենայն ազգ պահպանե յուր ազգության կերպարանքը, թող ազատ և պայծառ ծաղկի ամենայն ազգություն մարդկեղեն [[աշխարհ]]ի մեջ. դոքա միայն զորություն, հոգի են տալիս ազգերի ընդհանուր աշխատությանը<ref name="Գնահատ24" />։

* Բայց երբ բռնությունը, ազատությամբ շուլալվելով, հանդես կգա, երբ նեղսիրտ խավար խղճի ազատության և լուսեղեն դիմակներով կը զարդարվի, և բուն ազատությունը կը քարկոծվի, այն [[ժամանակ]] ամեն ստույգ ազատասերի [[պարտք]]ն է բանականության սրով ասպարեզ մտնել և կեղծավոր փարիսեցիների գլխից Մովսեսի քողը մերկացնել. այս վարդապետության հետևում ենք մենք<ref name="Գնահատ24" />։

* Ազգը ինքնըստինքյան ազգ չէ, եթե չունի [[լեզու]]<ref name="Գնահատ25" />։

* Լեզուն է այն սարսափելի [[ուժ]]ը, որի ընդդեմ տկար են նաև միլիոնավոր բարբարոսների սվիններ<ref name="Գնահատ25" />։

* Մարդուն հարմար վերևից եկած ազատությունը այն ցողից ավելի չէ, եթե մարդը նախ ինքը յուր մեջ ազատ չէ, և երկրորդ՝ եթե ինքը այնուհետև պիտի բռնանա յուր ընկերների վրա<ref name="Գնահատ25" />։

* Ազատությունը ըստ ինքյան լոկ [[խոսք]] է և իրողապես չէ կարող մարմնանալ առանց տնտեսական խնդրի լուծվելուն<ref name="Գնահատ25" />։

* Ժողովրդի հանճարը նրա լեզուն է. նրանով կարող ենք դատել ժողովրդի լուսավորության աստիճանի, նրա հատկությունների, բարքերի, սովորությունների, արժանիքների ու արատների մասին<ref name="Գնահատ26" />։

*...Պահի՛ր քո լեզուն, որ է՝ քո ազգության դրոշը<ref name="Գնահատ26" />։

* Խավարապաշտ մարդիկ փախչում են ճշմարտությունից այնպիսի կամակոր ու անձնաբռնադատ զորությամբ, որպես կփախչեր մի ավազակ յուր մութն ու խոնավ բանտից...<ref name="Գնահատ26" />

* Դպրոցի ազգայնությունը կախված չէ աշակերտների և վարժապետների լոկ հայութենից, լեզուն է, որ միմիայն կարող է այդ վերնագիրը դնել դպրոցի ճակատին։ Անհիմն ու ամենայն ընդունելության անարժան պատճառ է, թե օտար լեզուներ խոսեցնելով ազգի զավակներին՝ պիտի վարժեցնեին նորանց այդ լեզուների մեջ. առաջին հարկավոր բանը չէ, որ ազգի զավակը ուսանի օտար լեզուներ. դորա հակառակ՝ պարտական է նա քաջանալ յուր լեզվի մեջ<ref name="Գնահատ26" />։

* Ոչինչ բան չէ կարող բնությանց մեջ լինել կենդանի, եթե չկա նորանում հոգի. այս հոգին լեզուն է<ref name="Գնահատ27" />։

* Մտքի զգեստը, որ լեզուն է, այդքան դարավոր ժամանակների մեջ պիտո է փոփոխված լինի. լեզու ենք ասում, որ մի կենդանի, հոսանուտ բան լինելով, համարյա թե ամենայն փոփոխության և ներգործության տակ է<ref name="Գնահատ27" />։

* Մեք... արյան չափ հարգում ենք մարդկային ազատությունը և իրավունքը<ref name="Գնահատ27" />։

* Մարդն է կատարելության իդեալը<ref name="Գնահատ27" />։

* Ազգի վնասը և օգուտը ավելի մեծ կշիռ ունի մեր աչքում, քան թե մեր անձնականը<ref name="Գնահատ28" />։

* Մենք ազատական նվիրեցինք մեզ հասարակ ժողովրդի իրավունքը պաշտպանելու։ Մեր անձը և գրիչը նվիրեցինք հարուստներին. նոքա յուրյանց արծաթի թումբերի տակ միշտ անխոցելի են նաև բռնակալների իշխանության ներքո<ref name="Գնահատ28" />։

== Քաղվածքներ Նալբանդյանի մասին ==

* Միքայել Նալբանդյան... Որքա՜ն սիրել ենք այդ լուսապայծառ մարդուն մեր մանկությունից մինչև պատանեկություն, երիտասարդությունից մինչև ծերություն։

* «Երկրագործությունը որպես ուղիղ ճանապարհ»՝ Նալբանդյանի ամենահայտնի հրապարակախոսական աշխատությունը, արգելված էր իշխանությունների կողմից։

::''[[Դերենիկ Դեմիրճյան]]''

 

::''[[Րաֆֆի]]''

 

::''[[Ավետիք Իսահակյան]]''

 

::''[[Ալեքսանդր Մյասնիկյան]]''

 

::''[[Գևորգ Էմին]]''

 

::''[[Միխայիլ Բակունին]]''

 

* Մենք՝ վրացիներս, հպարտանում ենք մեծ դեմոկրատ Նալբանդյանի անունով. նա ընդհանուր գաղափարներով մոտ էր կանգնած մեր գործիչներին։ Նալբանդյանը ժողովրդի ազատությունն իր կյանքի նպատակն է համարել։ Շնորհակալություն Նալբանդյանին, որն իր հայրենիքին վերադարձրեց այն բոլորը, ինչ ժողովուրդը տվել էր նրան։

::''[[Իոսեբ Գրիշաշվիլի]]''