«Վահան Գրիգորյան»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
No edit summary
չ Colon֊ը (:, U+003A) փոխարինում եմ հայերեն վերջակետով (։, U+0589)
 
Տող 2.
 
==Քաղվածքներ==
* Թուրքերից գութ և ներողամտություն չի կարելի հայցել, թուրքերի հետ [[լեզու]] կարելի է գտնել միայն և միայն զենքով, միայն զենքով կարելի է նրանց առաջն առնել:առնել։
* Կարևորը ոչ թե պատմելն է, այլ գրքի էությունը հասկանալը:հասկանալը։
* Առանց ուտելու կյանք չկա:չկա։ Զուր չէ, որ [[մարդ]]իկ մեռնելուց առաջ ուտել են ուզում:ուզում։ Ամբողջ աշխարհը հիմնված է ուտելու վրա, ամեն արարած աշխարհի վրա ուտելով է ապրում:ապրում։
* Ով շատ է կարդում, աշխարհի խերն ու շառը ջոկում է իրարից:իրարից։
* Վտանգն ու [[վախ]]ը սահմաններ են ունենում:ունենում։ Երբ այդ սահմաններն անցնում ես, վախն ու սարսափը կորցնում են իրենց ազդեցությունը:ազդեցությունը։
* Մարդկանց ճանաչելը դժվար է, բայց հնարավոր բան է:է։ Ինչքան էլ [[ջուր]]ը պղտոր լինի, կարելի է տեսնել, թե ինչ կա նրա խորքում:խորքում։
* Գերության մեջ մարդ հաճախ ընկնում է [[Հուսահատություն|հուսահատության]] խորխորատները, չի ուզում ապրել, բայց հանկարծ չգիտես որտեղից ճառագում է մի [[հույս]], տեսնում ես հեռվում փրկության մի ելք ու սկսում ես ապրել ու տոկալ:տոկալ։
* Մարդն իր երկրում, իր հողի վրա չի կորչի:կորչի։ Հողն ու ջուրը օգնում են, ապավեն են դառնում, չեն թողնում մարդը կորչի:կորչի։ Բայց զգույշ եղեք, հենց որ ձեզ հեռացրին, տարան ուրիշ կողմեր, մարդն իրեն-իրեն կթառամի, կոչնչանա, ինչպես բույսն արմատահան անես ու դեն նետես:նետես։
* [[Ամբարտավանություն]]ը, ինքնագոհությունը չպետք է հանդուրժել նույնիսկ այն դեպքում, երբ դա երևում է թշնամու անասունի մոտ:մոտ։
* Կան մտքեր ու տրամադրություններ, որ ուզես-չուզես պիտի արտահայտվես:արտահայտվես։ Կզսպես քեզ մի անգամ, երկու անգամ, իսկ երրորդ անգամ քեզնից անկախ կասես այն, ինչ չէիր ուզենա ասել:ասել։
* Երկինքը եթե ամպեց, ժամանակը եկավ, անպայման պիտի անձրևի:անձրևի։ Անձրև կգա ոչ թե նրա համար, որ անհրաժեշտ է հողին, այլ որովհետև օդում մնալ չի կարող:կարող։
* Նույնիսկ վատ մարդիկ էլ [[կարեկցանք]]ի կարոտ են լինում:լինում։
* Միայն [[դժբախտություն|դժբախտության]] մեջ ընկնելուց հետո է մարդ զգում, թե ինչ կարող էր անել և չի արել:արել։
* Լավ ու վատ ազգեր չկան, այլ կան լավ ու վատ մարդիկ, որոնք ժողովուրդներին իրար հետ թշնամացնում են:են։
* [[Կյանք]]ում կան բաներ, որոնց հետ պիտի հաշտվել:հաշտվել։
* Ամեն ազգ, ամեն [[ժողովուրդ]], ինչպես յուրաքանչյուր մարդ, ունենում է իր բնավորությունը, իր խառնվածքը, իր հոգեկան-բարոյական դրսևորումները, որոնք բնորոշ են նրան և հայտնի են դարձնում ողջ աշխարհին:աշխարհին։
* Ով այսօր ձմերուկ է դնում թևերիդ տակ, վաղը երեսիդ էլ չի նայի:նայի։
* Երբ չգիտես թե վաղը ինչ է լինելու, ամեն ինչ կորցնում է իմաստը:իմաստը։
* Այն [[ընտանիք]]ում, որտեղ չկա ջերմություն ու սեր, դրանց գինը լավ գիտեն:գիտեն։ Պիտի ծարավես, որ դողաս ջրի կաթիլի վրա:վրա։
* Բոլոր մարդկանց էլ վիճակված է անց կենալ դատաստանի բովով, այն տարբերությամբ, որ ոմանց դատում է սեփական խիղճը, և նրանք մարդամեջ են դուրս գալիս մաքրված ու ազնվացած:ազնվացած։
* Մարդիկ չեն ծնվում ազնիվ կամ սրիկա, մարդկային խիղճ կոչվածի գոյությունը կամ բացակայությունն է տարբերակում նրանց...
* Նույն քարից մի տեղ արվեստ ու լույսի տաճար են կառուցում, մյուս տեղում՝ բանտ ու շիրմաքար:շիրմաքար։
* Նրանք, ովքեր ընդունում են հեղափոխությունը, պայքարում հանուն խորհրդային կարգերի, պատասխանատու չեն իրենց հայրերի գործած մեղքերի համար:համար։
* [[Հեղափոխություն|Հեղափոխության]] նվաճումները իրականացնելու համար ժամանակ է պետք:պետք։
* Կյանքում երբեմն պատահում է, որ մեկին առաջին անգամ ես տեսնում, բայց քեզ թվում է, որ ծանոթ ես նրան, ինչ-որ տեղից արդեն գիտեիր...
* [[Գրաբար]]ը կարելի է սովորել միայն կարդալով, [[Լեզու|լեզվի]] կանոնները իմանալը դեռ չի նշանակում, որ գիտես լեզուն:լեզուն։
* Անազնիվ մարդկնաց հետ երևի պետք է իրենց զենքով կռվել:կռվել։
* Մի մարդ, որ իր ազգն է ուրանում, ընդունակ է ամեն ինչի:ինչի։
* Խելոք մարդը բամբասանքը տարբերում է ճշմարտությունից:ճշմարտությունից։
* Ում հետ աշխատում ես, պիտի վստահես ու հավատաս նրան:նրան։
* Հեղափոխությունն առանց զոհերի չի լինում:լինում։ Հեղափոխությունը նման է հզոր մրրիկի, որտեղով որ անցավ՝ իր անջնջելի հետքը պետք է թողնի:թողնի։
* Հեղափոխությունը հրեղեն երիվարի է նման, ով չհասկացավ նրա լեզուն, ցած կգլորվի:կգլորվի։
* Հեշտ է ոգևորվել հեղափոխական գաղափարներով, դժվար է՝ նվիրվել նրա նպատակներին:նպատակներին։
* Չկա ավելի անհարմար վիճակ, քան այն, երբ մարդ հայտնվումէ ոչ իր տեղում:տեղում։
* Հարվածն ստանալու պահին, որքան էլ այն ծանր լինի, ցավը համեմատաբար դեռ թույլ է:է։
* Լինում են պարապ ժամեր, օրեր ու տարիներ, որ ոչինչ չեն տալիս մարդուն, լինում են պահեր, որ կյանք արժեն:արժեն։
* Կան անակնկալներ, որ անբացատրելի են ու վեր ամեն ինչից:ինչից։
 
*Մեր հեռավոր լեռներում
:Տարածվել եք ու ծաղկել
:Եվ այնպես մեղմ եք բուրում,
:Դավիթ-բեկի այգիներ<ref>Վահան Գրիգոորյան, Բանաստեղծություններ, Հայպետհրատ, Երևան, 1955</ref>:։
 
== Ծանոթագրություններ ==
Տող 49.
 
== Աղբյուրներ ==
* «Ամպրոպից հետո», Վեպ, Երևան, Սովետական գրող, 1987, 528 էջ:էջ։
 
{{վիքիպեդիա}}