«Կոմիտաս»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
չ +Անձինք այբբենական կարգով oգտվելով ԱՎԲ |
|||
Տող 6.
*Ժողովուրդն է ամենամեծ ստեղծագործողը, գնացեք և սովորեցեք նրանից:<ref name =mterim>{{cite book |title=Մտերիմ Խոսքեր|editor=Փառանձեմ Վարդունի|publisher=«Հայաստան» Հրատարակչություն|year=1974|page=146}}</ref>
*Ժողովրդի երգեցողությունն ունի ինքնուրույն դպրոց, ուր դաս են առնում ամենքը, ամեն ժամանակ, երբ կարիք են զգում:<ref name =mterim
*Հայ [[երաժշտություն]]ն իր մեջ կսնուցանե ոգին իր իսկ ցեղին, որովհետև երաժշտությունը ամենեն մաքուր հայելին է ցեղին:<ref name=hur>{{cite book |title=Մտքի Հրավառություն|editor=Ալբերտ Միքայելյան և Միքայել Մարդումյան|publisher=Զանգակ-97 հրատարակչություն|ISBN=99930-2-263-2|year=2002|page=120}}</ref>
*Հայն ունի ինքնուրույն [[երաժշտություն]]... Յուրաքանչյուր ազգի երաժշտությունն իր ազգի հնչական ելևէջներեն կծնի ու կծավալվի: Հայ լեզուն ունի իր հատուկ հնարավորությունը, ուրեմն և համապատասխանող երաժշտությունը:<ref name=hur
*Հայ ժողովրդի զավակնե՛ր, դուք կարդացեք [[w:Մովսես Խորենացի|Մովսես Խորենացի]], [[w:Եղիշե|Եղիշե]], [[w:Գրիգոր Նարեկացի|Նարեկացի]], [[w:Խաչատուր Աբովյան|Խաչատուր Աբովյան]], [[w:Րաֆֆի|Րաֆֆի]], [[w:Ղևոնդ Ալիշան|Ալիշան]], [[w:Մկրտիչ Պեշիկթաշլյան|Պեշիկթաշլյան]] և տեսեք, թե ով ենք մենք:<ref>{{cite book |title=Մտքի Հրավառություն|editor=Ալբերտ Միքայելյան և Միքայել Մարդումյան|publisher=Զանգակ-97 հրատարակչություն|ISBN=99930-2-263-2|year=2002|page=175}}</ref>
Տող 20.
{{քաղվածք|''Անձնական նկարագիր․'' միջահասակ, նիհար, ջղուտ և զգայուն, դեմքը դեղնավուն, աչքերը արտահայտիչ և վառվռուն, գլուխը ճաղատ, մորուքը ո՛չ «վարդապետավայել», այլ ծնոտի տակ միայն թողած, այսպես կոչված վագներյան, ինքը արագաքայլ և անհամբեր, միշտ շտապող, միշտ աշխատասեր, կյանքից գոհ, լավատես... Ապրում էր, կարելի է ասել, սպարտական կյանքով, ուտելու մեջ պարզ և չափավոր, չէր խմում ու չէր ծխում. քնում էր գարուն թե ձմեռ բաց պատուհանով և, որ գլխավորն էր, պառկում էր ուղղակի հատակի վրա, առանց ներքնակի և բարձի: Նոտագրության մեջ մաքրասեր էր, գրում էր գեղեցիկ, իր իսկ տողած թղթերի վրա, այնպես որ նրա ձեռագրերից կարելի էր ուղղակի կլիշե պատրաստել:|[[Գարեգին Լևոնյան]]}}
{{քաղվածք|Կոմիտաս մեծ ընթերցասեր մըն էր, ուժեղ էր հայոց լեզվի մեջ, և հայոց պատմությունը շատ լավ գիտեր: Մասնավորապես կկարդար [[Մովսես Խորենացի]] և [[Գրիգոր Նարեկացի|Նարեկացի]], իսկ [[Խաչատուր Աբովյան|Աբովյանի]]ն [[Վերք Հայաստանի (վեպ)|«Վերք Հայաստանին»]] կանվաներ իր մասունքը:
Կոմիտաս քաջ պարող մըն ալ էր... Մարդկային բացառիկ առաքինություններու ծով էր: Չափազանց աշխատասեր, աննկուն կամքի տեր, անկեղծ, բարեհոգի, ընկերասեր, քաղցր ու համեստ՝ ամենուն նկատմամբ: Մաքրակրոն էր ան և մեծ հայրենասեր մը: Բացի իր երաժշտական հանճարից, այլ շնորհքներ էլ ուներ. բանաստեղծ էր և ճարտար կոմիկ դերասան: Վերին աստիճանի սրամիտ, կենսուրախ և պատրաստաբան էր Կոմիտաս և սիված ճեմարանի մեծեն ու փոքրեն:
Տող 54.
[[Կատեգորիա:1869|Ծ]]
[[Կատեգորիա:1935|Մ]]
[[Կատեգորիա:Անձինք այբբենական կարգով]]
| |||