«Անդրանիկ Օզանյան»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
No edit summary |
|||
Տող 5.
==Աղբյուրով==
*«Մարդ կարող է հարիւր տուն ունենալ, բայց միայն մի Օջախ»<ref>{{cite book |title=Րաֆֆի Օրացոյց|publisher=«Րաֆֆի» օրացոյցների հրատարակչական կազմ|location=Թեհրան, Իրան|year=2009}}</ref>:
*«Ես իմ կյանքում երբեք չեմ ձգտել անձնական երջանկության ու բարօրության։ Ես մշտապես ձգտել եմ միայն մի բանի և պայքարել եմ միայն մի բանի՝ իմ հարազատ ժողովրդի [[Ազատություն|ազատության]] և բարեկեցության համար։ Ես չեմ փնտրում իմ վաստակի գնահատականը և ցանկանում եմ միայն այն, որ երջանիկ լինի այն ժողովուրդը, որին ես ծառայում եմ ամբողջ կյանքում»<ref>[http://www.arfd.info/hy/?p=2210 Անդրանիկ. Առաքելոց վանքին կռիւը-4]</ref>:
*«...Ես ուր, Օսմանեան փարլամէնթի անդամ ըլլալը ուր: Այդ ոճրագործներու վոհմակները, որոնք հոդ նստած են , ես անոնց չեմ հաւատար...»<ref>(1990) Անդրանիկ Չելեպյան «Զորավար Անդրանիկ», էջ 250</ref>: <small>''[արևմտհայերեն]''</small>
*«Եթէ այս անգամ ցաւը զիս տանի, մարմինս օտար հողի վրայ չթողո՛ւս...անպայման Հայաստան փոխադրէք:Նուարդին փղձկումին վրայ, եթե կարելի չըլլայ փափաքս իրագործել, մարմինս Վառնա տարէք եւ թաղեցէք քրոջս՝ Նազելիի, գերեզմանին քով» (օգոստոս, 1927 թ.)<ref>(1990) Անդրանիկ Չելեպյան «Զորավար Անդրանիկ», էջ 654</ref>: <small>''[արևմտհայերեն]''</small>
*'''«Գործս կիսատ մնաց...»''' (օգոստոսի 31, 1927, Անդրանիկի վերջին խոսքերը մահվանից առաջ)<ref>(1990) Անդրանիկ Չելեպյան «Զորավար Անդրանիկ», էջ 655</ref>: <small>''[արևմտհայերեն]''</small>
==Առանց աղբյուրի==
| |||