«Ստեփան Զորյան»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
No edit summary
Տող 25.
 
* Հղացումները ինչպե՛ս են լինում: Միստիկական բան չկա: Հղացման առիթ հանդիսանում է երբեմնի մի չնչին իր, խոսք և այլն: Տպավորության խնդիր է: Ինտուիցիայի խնդիր է. մեկը սուր է զգում, մի ուրիշը՝ խոր և այլն<ref name="Գնահատ110" />:
 
* Կարիք չկա ընդգծելու ինչ-որ թեզ ու տենդենց: Թո՛ղ ընթերցողն ինքը ջոկի լավն ու վատը... Կարիք չկա, որ գրողն ինքը բացատրի իր երկը, ինչպես անում էին այդ հին առակներում՝ տակին գրելով նրա «բարոյականը»... Թո՛ղ բացատրեն ուրիշները, եթե դրա կարիքը լինի<ref name="Գնահատ111" />:
 
* Լիակատար կյանքով ապրելու համար մայրենի լեզուն պետք է ոչ միայն սիրել աչքի լույսի պես, այլև իմանալ այն անսխալ, լավապես, խորապես<ref name="Գնահատ111" />:
 
* Ամեն սերունդ իր ժողովրդի լեզուն՝ որպես գործիչ, որպես զենք, հղկում է, կատարելագործում և հարստացնելով փոխանցում հաջորդ սերնդին:
:Այդպես անենք և մենք... սիրենք, կատարելագործենք և հարստացնենք մեր մայրենի գանձը՝ մեր լեզուն<ref name="Գնահատ111" />:
 
== Ստեփան Զորյանի մասին ==