«Յոստայն Գորդեր»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
չ clean up oգտվելով ԱՎԲ
չ clean up oգտվելով ԱՎԲ
Տող 26.
*Երբ մենք մանուկներ ենք, մենք ունենք ունակությունը՝ վերապրելու մեր շրջապատի բաները—բայց հետո աշխարհին սովորություն ենք անում: Մեծանալ այսինքն զգայուն վերապրումներով հարբել:<ref name=good/>
 
*Ջոկերը մի փոքր հիմար է, որ բոլորից տարբեր է: Նա խաչ, ագուռ, փոսիկ, կամ ագռավ չէ: Նա մի ութանոց կամ մի ինանոց չէ, մի թագավոր կամ մի վալետ: Նա մյուս խաղաքարտերի հետ նույն կապոցում է դրված, բայց նա այնտեղ չի պատկանում: Այդ պատճառով էլ, նա կարող է հեռացվել առանց ինչ-որ մեկը նրան կարոտելով:<ref name=good/>
 
*Մեր կյանքերը մի յուրահատուկ արկածի մաս են... Բայց և այնպես մենք կարծում ենք, թե աշխարհը «նորմալ» է և շարունակաբար մի աննորմալ բան ենք փնտրում—ինչպես հրեշտակներ կամ [[w:Հրատ|Հրատեցիներ]]: Բայց դա միայն նրա համար է, որ մենք չենք գիտակցում թե աշխարհը մի գաղտնիք է: Իսկ ինչ ինձ է վերաբերվում, ես լրիվորեն տարբեր էի զգում: Ես աշխարհը որպես մի հիանալի երազ էի տեսնում: Ես մի բացատրություն էի փնտրում, որ ցույց տա ինչպես է ամեն ինչ իրար հարմարվում:<ref name=good/>
Տող 34.
 
===Բարև, ո՞վ կա===
*Պարտեզում միշտ երկու-երեք հավ քուջուջ են անում: Արդյոք դրանից հետևո՞ւմ է. որ հավը «սովորական բան» է... Պատկերացրեք՝ ունենք հեռավոր մի տիեզերանավ, որն առանց նպատակի շարժվում է տարածության մեջ. եթե նույնիսկ շարժվի հավերժ, առանց նպատակի, երբեք հնարավոր չէ վստահությամբ ասել, որ հավի կհանդիպի: Տիեզերքում կան միլիարդավոր և միլիարդավոր աստղեր, դրանցից մի քանիսի շուրջը մոլորակներ են պտտվում: Ճամփորդության բազում տարիների ընթացքում, հավանական է, բնակելի մոլորակ պատահի: Սակայն նույնիսկ այնտեղ որևէ հավ տեսնելու հավանականությունը աննշան է... Ամբողջ տիեզերքում մեր մոլորակը հավանաբար միակն է, որտեղ հավեր գոյություն ունեն: Իսկ տիեզերքն անսահման է: Ուրեմն, ինչպե՞ս կարող ենք ասել, որ հավը «սովորական բան» է:
 
===Այլ===