«Սերո Խանզադյան»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
No edit summary
Տող 1.
[[Պատկեր:Սերո Խանզադյան.jpg|thumb|right|Սերո Խանզադյանը]]
 
'''Սերո ԽանզադյանըԽանզադյան''' ([[նոյեմբերի 20]], [[1916]] - [[հունիսի 26]], [[1998]]), [[w:Հայաստան|հայ]] գրողանվանի է եղելգրող:
 
==Քաղվածքներ==
*Բարբառը գանձ է, որմէ է որ իսկական գրականութիւնը կը քաղէ լեզուական շատ գոյներ, կը ստանա զգալի համ ու հոտ: Բարբառի մէջ պահպանուած են մեր դասական լեզուի՝ գրաբարի շատ գանձեր: Բարբառը պէտք է լաւ խախալել՝ օգտագործելէ առաջ, որպէսզի որոմները զտուին մաքուր, բնիկ հատիկներւն:<ref>{{cite book |title=Ներբող Մայրենիին|editor=Լեւոն Լաճիկեան եւ Սուրեն Շէրիք|publisher=Հեղինակային հրատարակութիւն|ISBN=978-99930-4-9203-3|year=2007}}</ref>:
 
*Կասկածը օձն է, մինչև չկծի՝ չի հանդարտի։հանդարտի<ref>{{cite journal|year=2009|month=սեպտեմբեր-հոկտեմբեր|title=Մտքեր|journal=Քաջ Նազար|volume=39|issue=287-288|pages=7}}</ref>:
 
 
Տող 26.
:Նրա երկրորդ կոչումը ՀԱՅՐԵՆԱԳԵՏԻ կոչումն է, ալիշանյան շնչի և լայն իմացություններիտեր հայրենագետի: Սերո Խանզադյանը կարող է անսխալ ներկայացնել Հայաստանի հողի ամեն մի պատառի, ամեն մի անկյունի պատմությունը, լեգենդը, հեքիաթը: Նա կարող է պատմել հայոց ամեն մի օջախի ծննդաբանությունը՝ տոհմական նախնիներից մինչև նորդարյա շառավիղները: Պատմական ճարտարապետական յուրաքանչյուր հուշարձանի հետ՝ խաչքարից մինչև նշանավոր տաճարներն ու ամրոցները, նա կարող է խոսք ու զրույց բացել ժամանակի իրազեկությամբ, ականատեսի վստահությամբ: Սերո Խանզադյանը խոսում է ժամանակների հետ<ref name="Գնահատ135">Վ. Սահակյան, Ռ. Ներսիսյան, Գնահատանքի խոսքեր հայոց մեծերի մասին, Երևան, 2005, էջ 135:</ref>:
:''[[Սուրեն Աղաբաբյան]]''
 
== Տես նաև ==
*[[Անդրանիկ (պատմավեպ)]]
 
==Աղբյուրներ==
{{ծանցանկ}}
 
{{վիքիպեդիա}}
{{վիքիփեդիա}}
 
{{DEFAULTSORT:Խանզադյան, Սերո}}