«Միքայել Նալբանդյան»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
Տող 65.
* Ինչպես օրենքը, այնպես և կյանքը, ինչպես կյանքը, այնպես և պատմությունը<ref name="Գնահատ27" />:
* Մեք... արյան չափ հարգում ենք մարդկային ազատությունը և իրավունքը<ref name="Գնահատ27" />:
* Մարդն է կատարելության իդեալը<ref name="Գնահատ27" />:
* Կոչված ենք մենք պատրաստել ճանապարհը մեր զավակների համար<ref name="Գնահատ28">Վ. Սահակյան, Ռ. Ներսիսյան, Գնահատանքի խոսքեր հայոց մեծերի մասին, Երևան, 2005, էջ 28:</ref>:
* Ազգի վնասը և օգուտը ավելի մեծ կշիռ ունի մեր աչքում, քան թե մեր անձնականը<ref name="Գնահատ28" />:
* Մենք ազատական նվիրեցինք մեզ հասարակ ժողովրդի իրավունքը պաշտպանելու: Մեր անձը և գրիչը նվիրեցինք հարուստներին. նոքա յուրյանց արծաթի թումբերի տակ միշտ անխոցելի են նաև բռնակալների իշխանության ներքո<ref name="Գնահատ28" />:
* Լուսավորությունը. ահա մարդու խորհուրդը<ref name="Գնահատ28" />:
* Նա, որ փախչում է ազնիվ պատերազմից, մարդ չէ բարոյապես, այլ մի թշվառ արարած՝ կնամարդի բնավորությամբ<ref name="Գնահատ28" />:
* Կյանքի բարոյական հաղթությունը պատկանում է ոչ միայն մարդուն, այլև ազգերին<ref name="Գնահատ28" />:
* Ժամանակը վազում է հառաջ, ուրեմն և ժողովուրդը պետք է վազե<ref name="Գնահատ28" />:
*Ազատն Աստված այն օրից,<br>Երբ հաճեցավ շունչ փչել<br>Իմ հողանյութ շինվածքին,<br>Կենդանություն պարգևել.<br>Ես անբարբառ մի մանուկ՝<br>Երկու ձեռքս պարզեցի,<br>Եվ իմ անզոր թևերով<br>[[Ազատություն]]ն գրկեցի:
:
*-[[Ազատություն|Ազատությո՜ւն]],- գոչեցի, -<br>Թող որոտա իմ գլխին<br>Փայլակ, կայծակ, հուր, երկաթ,<br>Թո՛ղ դաւ դնե թշնամին.<br>Ես մինչ ի մահ, կախաղան՝<br>Մինչև անարգ մահու սյուն,<br>Պիտի գոռամ, պիտ կրկնեմ,<br>Անդադար՝ Ազատությո՜ւն:
:
== Քաղվածքներ Նալբանդյանի մասին ==
| |||