«Դերենիկ Դեմիրճյան»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
Տող 21.
*Դարավոր կռիվներից հետո մնաց հայ ժողովուրդը իր հնագույն ամենաբարձր հատկություններով: Նա պահեց իր լեզուն, իր ավանդույթները, իր կուլտուրան, իր հողը և մղելով ազատագրական պայքարներ հնագույն օրերից մինչև սովետականացումը՝ վերջապես հասավ իր դարավոր նպատակներին՝ ազատության և պետականության<ref name="Գնահատանք96">Վ. Սահակյան, Ռ. Ներսիսյան, Գնահատանքի խոսքեր հայոց մեծերի մասին, Երևան, 2005, էջ 96:</ref>:
*Գրականության նշանավոր ստեղծագործությունները ապրում և ընթերցվում, իսկապես հուզում են այն պատճառով, որ դրանք ճշմարտացիորեն և խորապես են
*Ես տվի իմ ժողովրդին ոչ թե մեծ բան, այլ մեծապես ցանկացա տալ մի բան... ես ևս եղա այն հացահատիկը, որ ընկնելով հողը՝ մեռնում է, որպեսզի գա հացը կենդանի: Եվ մի ձգտում. հեռանալ աշխարհից այնպես, որ նա մնա ինձ պարտք, և ոչ թե ես՝ նրան<ref name="Գնահատանք96" />:
| |||