«Մարդ»–ի խմբագրումների տարբերություն

 

== Քաղվածքներ ==

*Ոչ մի պաշտոն կամ կոչում չկա, որ հավասար լինի և կարելի լինի համեմատել մարդ կոչումի հետ<ref name="Ասույթներ263" />:

* Այո՛, մարդ-տիեզերական մարմինը մի եզակի ու անկրկնելի երևույթ է տիեզերքում, իր [[մենություն|մենության]] ու միայնակության մեջ ապշեցուցիչ մի առեղծված: Ու, թերևս, տիեզերական «կարմիր գրքում» գրանցվելիք մի արժեք՝ ինքնաոչնչացման եզր հասցված...<ref>{{cite book |title=Մտքի Հրավառություն|editor=Ալբերտ Միքայելյան և Միքայել Մարդումյան|publisher=Զանգակ-97 հրատարակչություն|ISBN=99930-2-263-2|year=2002|page=199}}</ref>

*Մարդս մեկ անգամ է աշխարհ գալիս. էնպես պետք է անի, որ անունը հիշվի<ref name="Ասույթներ261">Ասույթներ, հավաքեց և կազմեց Սուրեն Գրիգորյանը, Երևան, 2009, էջ 261:</ref>:

*Մարդն իր բնույթով հասարակական էակ է<ref name="Ասույթներ261" />:

*Չափազանց շատ ուրախություն ճաշակող մարդիկ անխուսափելիորեն բթանում են<ref name="Ասույթներ261" />:

*Իսկապես ուժեղ մարդն ընդունում է իր թուլությունները<ref name="Ասույթներ261" />:

*Մեծ մարդիկ ուտելու մեջ միշտ չափավոր են<ref name="Ասույթներ261" />:

*Մարդը հարուստ է կամ աղքատ է ոչ թե իր ունեցվածքով, այլ իր ներքին բովանդակությանբ<ref name="Ասույթներ261" />:

*Ամենից կարևորը մարդկանց մտածել սովորեցնելն է<ref name="Ասույթներ261" />:

*Մարդը միայն մարդկանց մեջ կարող է ճանաչել իրեն<ref name="Ասույթներ261" />:

*Մարդը ինքն իրեն ճանաչում է միայն այն չափով, ինչ չափով նա ճանաչում է աշխարհը<ref name="Ասույթներ261" />:

*Մարդուն հատուկ է վատաբանել այն, ինչին ինքն անընդունակ է<ref name="Ասույթներ261" />:

*Ոչ ոք չի կարող դատել ուրիշներին, քանի դեռ չի սովորել դատել իրեն<ref name="Ասույթներ262">Ասույթներ, հավաքեց և կազմեց Սուրեն Գրիգորյանը, Երևան, 2009, էջ 262:</ref>:

*Մարդը մյուս բոլոր արարածներից տարբերվում է ծիծաղելու ունակությամբ<ref name="Ասույթներ262" />:

*Մարդը մահկանացու է, ժողովուրդը` անմահ<ref name="Ասույթներ262" />:

*Եթե մարդկությունը գոյություն չունենար, ամեն ինչ անկատար կլիներ<ref name="Ասույթներ262" />:

*Եթե կա մարդը, ապա դա ծիծաղող էակ է, և եթե կա ծիծաղող էակ, ապա դա մարդն է<ref name="Ասույթներ262" />:

*Մարդը ծնվում է հասարակության մեջ<ref name="Ասույթներ262" />:

*Մարդուն հարկավոր է գնահատել ոչ միայն նրա գործերով, այլ նաև նրա ձգտումներով<ref name="Ասույթներ262" />:

*Մարդը պետք է ունենա երեք լավ հատկանիշ. արդարամտություն, ազատակամություն, մեծահոգություն<ref name="Ասույթներ262" />:

*Ամենահամարձակ մարդը վախկոտ է դառնում, եթե հաստատուն հայացքներ չունի<ref name="Ասույթներ262" />:

*Իսկական ազնիվ մարդը պետք է իրենից գերադասի ընտանիքը, ընտանիքից` հայրենիքը, հայրենիքից` մարդկությունը<ref name="Ասույթներ262" />:

*Մարդիկ կան, որոնք չարության համար ծնված են, ինչպես օձն ու կարիճը թունավորելու համար<ref name="Ասույթներ263">Ասույթներ, հավաքեց և կազմեց Սուրեն Գրիգորյանը, Երևան, 2009, էջ 263:</ref>:

*Այն մեծ մտքից, որ մարդ եմ ես, վեհանում է միշտ հոգիս<ref name="Ասույթներ263" />:

*Մարդը կատարելագործված գազան է<ref name="Ասույթներ263" />:

*Եթե ամեն մարդ մարդ դառնա, արար աշխարհը վարդ կդառնա<ref name="Ասույթներ263" />:

*Ծանոթ շները չեն հաչում վրադ, ծանոթ մարդիկ են հաչում քո վրա<ref name="Ասույթներ263" />:

* «Մարդ այնքան մեծ է, ինչքան որ նա ընդունակ է ուրիշներին սիրելու։<br /> Երբ սիրում ես քո ընկերին, ավելի մեծ ես, քան եթե սիրես միայն քեզ՝ միայն քո ես-ը։<br /> Երբ սիրում ես մի ամբողջ ժողովուրդ, ավելի մեծ ես, քան եթե սիրես միայն ընկերիդ։<br /> [[Մարդկություն]]ը սիրիր ― մարդկության չափ մեծ կլինես։<br /> Տիեզերքը սիրիր ― տիեզերքի չափ մեծ կլինես։»

*Ո՛չ հզորը պիտի պարծենա իր հզորությամբ, ո՛չ մեծը` իր մեծությամբ և ո՛չ էլ իմաստունը` իր իմաստությամբ<ref name="Ասույթներ263" />:

*Մարդու իսկական էությունը ապրելն է, այլ ոչ թե գոյություն ունենալը<ref name="Ասույթներ263" />:

*Այն մարդիկ, որոնք երբեք ժամանակ չունեն, սովորաբար ոչինչ չեն անում<ref name="Ասույթներ263" />:

*Մարդն ընկերություն է սիրում, թեկուզ դա լինի միայն վառվող մոմի հետ<ref name="Ասույթներ263" />:

*Ինչպիսին մարդիկ են, այնպիսին էլ նրանց գրքերն են<ref name="Ասույթներ263" />:

*Որոշ մարդկանց համար խելացի մարդն ավելի գարշելի էակ է, քան ամենաանուղղելի սրիկան<ref name="Ասույթներ263" />:

*Ես քեզ մի բան կարող եմ ասել. եթե ուզում ես մարդուն ճանաչել ինչպես որ հարկն է, պետք է գոնե մեկ անգամ վիճել նրա հետ: Միայն այդ ժամանակ կարելի է դատել նրա մասին:<ref>http://grqamol.am/mejberumner-grqeric/anna-frank-anna-franki-oragiry/</ref>

 

* Բնությունը ստեղծում է մարդուն, որպեսզի մարդու միջոցով տեսնի իրեն, սքանչանա իրենով: Մարդը բնություն է, բնությունը` մարդ։ Մահ գոյություն չունի:

 

 

* Մարդ ինքը պիտի սովորի, պիտի տեսնի, ճանաչի, սիրի, տեսնի իրեն ու անկեղծ լինի: Իսկ սովորել պետք է բնությունից։ Նրանից մեծ ուսուցիչ չկա:

::''[[Ավետիք Իսահակյան]]''

==Տես նաև==