«Վահրամ Փափազյան»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
No edit summary |
|||
Տող 9.
*Ոչինչ չկա ավելի վանող, ինչքան քաղաքավարությամբ քողարկված գռեհկությունը:<ref>{{cite book |title=Ասույթներ|editor=Սուրեն Գրիգորյան|publisher=«Լուսաբաց հրատարակչատուն»|year=2006|page=120}}</ref>
*
* Կյանքում ապուշը ապուշ է, բայց բեմում ապուշ խաղալ չի կարող<ref name="Ասույթներ97"/>:
Տող 16.
* Այն, ինչ թատերգություն ենք անվանում, ոչ այլ ինչ է, եթե ոչ մարդագիտություն իր լայն առումով. հետևաբար և մարդագետ պետք է լինի [[դերասան]]ը ոչ միայն իր արվեստով, այլև իր էությամբ (էջ 9)<ref name="Վահրամ Փափազյան">Վահրամ Փափազյան, «Համլետը ինչպես տեսա…», «Հայաստան» հրատարակչություն, Երևան, 1968</ref>:
* Բառը, ինչ [[Լեզու|լեզվի]] ուզում է պատկանելիս լինի, ոչ այլ ինչ է, եթե ոչ մարդկային տվյալ զգացման ձայնական ձևավորումը (էջ 36)<ref name="Վահրամ Փափազյան"/>:
* Եվ անհամար են մարդկային զգացումները, ինչպես անսահման է
* Սրիկայությունը վախկոտ է լինում (էջ 48)<ref name="Վահրամ Փափազյան"/>:
* Ոճիրը խղճի ձայնի նախադուռը լինելով, իր սաղմնային վիճակում անգամ գեհենի նախահամը ունի (էջ 95)<ref name="Վահրամ Փափազյան"/>:
| |||