«Ստանիսլավ Եժի Լեց»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
No edit summary
No edit summary
Տող 19.
* Վախենում եմ դատարկ հրացաններից՝ դրանցով գլուխներ են ջարդում:
* Զառանցա՞նք: Բայց նո՛ր:
* ԳցիրԳցի'ր առաջին քարը, հակառակ դեպքում քեզ նմանակող կկոչեն:
* Լինելով բարձունքին՝ դու անդունդի եզրին ես:
* Եղիր այլասեր՝ հարգի՛ր այլոց եսասիրությունը:
Տող 27.
* Անգամ նրա լռության մեջ քերականական սխալներ կային:
* Իրականության մեջ ամեն ինչ այնպես չէ, ինչպես իրականում:
* Կախաղան բարձրացվածիԿախվածի տանը պարանիc չեն խոսում պարանի մասին: Իսկ դահճի՞ տանը:
* Մեծ ժամանակներըժամանակներում կարող են իրենցտեղ մեջանել պարփակելբավականին մեծ թվովշատ փոքր մարդկանցմարդիկ:
* Մարդու մասին գիտելիքների գագաթը գաղտնի ոստիկանության արխիվն է:
* Արդյոք հավատո՞ւմ եմ ես Աստծուն: Չգիտես ինչու դրա մասին ինձ միշտ մարդիկ են հարցնում, բայց Նա՝ երբեք:
Տող 36.
* Ժամանակի մեխանիզմով իսկական ռումբի մեջ պայթուցիկը ժամանակն է:
* Ի սկզբանե խոսքն էր: Հետո եկավ լռությունը:
* Նրա մեջ զգացվում է մի մեծինչ-որ ահագին դատարկություն, որըոր պռկեպռունկ լիլցված է բազմագիտակությամբ:
* Վտանգավոր ժամանակներում մի՛ պարփակվիր ինքդ քո մեջ: Այնտեղ քեզ անպայման կգտնեն:
* Քաղաքի մատակարարման ծրագրում նախատեսված են նաև անեկդոտներ: Այդ ուղղությամբ իշխանությունները ևս աշխատանք են տանում:
* Այնուամենայնիվ, կղկղանքի մեջ ինչ-որ բան կա՝ միլիոնավոր ճանճերը չեն կարող սխալվել:
Տող 47.
* Չգիտես ինչու վախկոտները երբեք չեն վախենում պառկել հերոսների համար նախատեսված գերեզմանոցում:
* Ո՞ւմ եմ ես հավատում: Աստծուն, եթե նա, իհարկե, գոյություն ունի:
* Բոլոր աստվածներըաստվածներն էլ անմահ էին:
* Բոլոր մեծ ողբերգություննները վերջ ունեն, բայց ո՞վ կարող է նստած մնալ մինչև դրանց վերջը:
* Միշտ կգտնվեն էսկիմոսներ, որոնք Կոնգոյի բնակիչների համար կանոններ կմշակեն, թե ինչպես պետք է վարվել շոգ եղանակի պայմաններում:
Տող 57.
* Աշխարհի բոլոր կապանքները մի շղթա են կազմում:
* Հանուն մարդու պետք է զոհաբերել ամեն ինչ, միայն թե ոչ այլ մարդկանց:
* ԿարծումՀարցնում եքեք՝ հեղինակը ինչ-որ բանի՞ինչի է հասել այս հեղինա՞կը: Այո,Դե նա նվազեցրելուղղակի իջեցրել է ընդհանուր մակարդակը:
* Որտեղ արգելված է ծիծաղելծիծաղելը, այնտեղ որպես կանոն թույլ չեն տալիս և լացել:
* Հիմարությունը չի ազատում մտածելու անհրաժեշտությունից:
* Ասում ենեն՝ ատամները կորցրածի մոտ լեզուն ավելի ազատ է:
* Ավելի լավ է ոչ թե հավատալ մարդուն, այլ վստահություն տածել նրա նկատմամբ:
* Հպարտորեն իրենց կրծքի վրա էին կրում պիտակները այն գնով, որոնցով նրանց չի կարելի առնել: