«Խաչիկ Հրաչյան»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
No edit summary |
չ clean up, փոխարինվեց: : → ։ (25) oգտվելով ԱՎԲ |
||
Տող 1.
'''Խաչիկ Հրաչյան''' (Խաչիկ Թադևոսի Մեսրոպյան, հուլիսի 1, [[1912]], Նորաշեն (ներկայիս Արարատի մարզ) — մայիսի 28, [[1989]], [[Երևան]]), հայ [[բանաստեղծ]], արձակագիր,
==Քաղվածքներ==
* [[Աշխատանք]]ը մայրն է ամենայն բարյաց<ref>Հրաչյան Խաչիկ, Ներկա-բացակա: Վիպակներ և պատմվածքներ, Երևան: Սովետական գրող, 1987, 448 էջ, էջ 5:</ref>
* [[Մարդ]] պետք է գոհ լինի նրանով, ինչ [[բնություն]]ից ստացել է<ref>Հրաչյան Խաչիկ, 1987, էջ 16:</ref>
* Երգը ծնվում է անընդհատ ջանքից<ref>Հրաչյան Խաչիկ, 1987, էջ 18:</ref>
* [[Արվեստ]]ը բնության բացատրությոուն չէ, ոչ էլ նրա կրկնությունը<ref>Հրաչյան Խաչիկ, 1987, էջ 30:</ref>
* Պետք է գնահատել անձնուրաց արաքը, եթե դա նույնիսկ [[ընկեր]]դ է կատարել<ref>Հրաչյան Խաչիկ, 1987, էջ 40:</ref>
* Մենակ մարդը ամենադժբախտ արարածն է<ref name="Հրաչյան Խաչիկ, 1987, էջ 60">Հրաչյան Խաչիկ, 1987, էջ 60:</ref>
* Գործը ծնվում է
* Ավելորդ հետաքրքրասիրությունը լավ բանի չի հանգեցնի<ref>Հրաչյան Խաչիկ, 1987, էջ 69:</ref>
* Կյանքը հիասթափությունների շղթա է, որ ընդհատվում է մահով<ref>Հրաչյան Խաչիկ, 1987, էջ 94:</ref>
* Արվեստը ծնվում է [[Սեր|սիրուց]] և տառապանքից<ref>Հրաչյան Խաչիկ, 1987, էջ 95:</ref>
* Մարդը, որը ի վիճակի է ծաղրել ուրիշներին, չի կարող իր հաշիվները կյանքի հետ վերջացրած համարել<ref>Հրաչյան Խաչիկ, 1987, էջ 108:</ref>
* Համոզմունքը նման է զինվորի` նա հաղթում է լուռ համառությամբ, անաղմուկ, առանց
* Ով իսկականից սիրում է, չի կարող կեղծել<ref name="Հրաչյան Խաչիկ, 1987, էջ 122">Հրաչյան Խաչիկ, 1987, էջ 122:</ref>
* [[Դերասան]]ությունը լավ է բեմի վրա, բայց ոչ կյանքում<ref
* Մարդը վստահությամբ է ուժեղ<ref name="Հրաչյան Խաչիկ, 1987, էջ 127">Հրաչյան Խաչիկ, 1987, էջ 127:</ref>
* Դեռ երբեք տգիտությունը մնայուն բան չի ստեղծել<ref
* Ով թշնամուց է սահմանազատվում` թշնամու հետ է<ref>Հրաչյան Խաչիկ, 1987, էջ 130:</ref>
:Ում խղճում ես, սիրել չես կարող:
:Սերը ծնվում է խղճահարությունից,
:Սերը ծնվում է հպարտությունից<ref>Հրաչյան Խաչիկ, 1987, էջ 152:</ref>:
* Ամեն [[աշխատանք]] էլ պատվաբեր է<ref>Հրաչյան Խաչիկ, 1987, էջ 306:</ref>
* [[Կին]]ն էլ պիտի շենքշծնորհք ունենա, թե չէ` հա թող մարդը սելավի պես բերի ու բերի, մեկ է` տունը ուն չի դառնա<ref>Հրաչյան Խաչիկ, 1987, էջ 310:</ref>
* Որքան էլ մի բան լավ իմանաս, ուրիշներին տալու համար պիտի նորից աղբյուրներ նայես, ստուգես, ճշգրտես…<ref>Հրաչյան Խաչիկ, 1987, էջ 311:</ref>
* Մարդ պետք է կարողանա սթափ գնահատել իր կարողությունները<ref>Հրաչյան Խաչիկ, 1987, էջ 314:</ref>
* Ամեն մարդ պիտի որևէ օգտակար գործով զբաղվի<ref>Հրաչյան Խաչիկ, 1987, էջ 315:</ref>
== Ծանոթագրություններ ==
| |||