«Նաիրի Զարյան»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
չ clean up, փոխարինվեց: : → ։ (14) oգտվելով ԱՎԲ
Տող 1.
[[Պատկեր:Նաիրի Զարյան.jpg|thumb|right|Նաիրի Զարյանը]]
 
'''Նաիրի Զարյան''' կամ '''Հայաստան Եղիազարյան''' (դեկտեմբերի 31, [[1900]] - հուլիսի 11, [[1969]]), [[հայ]] բանաստեղծ, արձակագիր, թատերագիր, հրապարակագիր և թարգմանիչ:թարգմանիչ։ ՀԳՄ վարչության նախագահ (1944-46)։
 
==Քաղվածքներ==
*Կմոլորվեր մեր քարավանն ամպրոպաշունչ գիշերներին, կկորչեինք, եթե ճամփին չբոցկլտար հայոց լեզուն<ref>{{cite book |title=Մտքի Հրավառություն|editor=Ալբերտ Միքայելյան և Միքայել Մարդումյան|publisher=Զանգակ-97 հրատարակչություն|ISBN=99930-2-263-2|year=2002|page=47}}</ref>:։
* Ես իմ գլուխը հպարտ և հիացմունքով խոնարհում եմ իմ ժողովրդի առաջ և ինձ կհամարեմ անչափ երջանիկ, եթե կարողանամ մի աննշան աղյուս դնել նրա հոյակապ կուլտուրայի շենքին, արժեքավոր մի տող ավելացնել նրա մարդասեր, ազատաբաղձ գրականությանը<ref name="Գնահատ108">Վ. Սահակյան, Ռ. Սահակյան, Գնահատանքի խոսքեր հայոց մեծերի մասին, Երևան, 2005, էջ 108:</ref>:։
 
* Խոսքի ակունքը կյանքի մեջ է, դրանից է, որ մարդիկ միշտ նյութ են գտնում խոսելու<ref name="Գնահատ108"/>:։
* Ես իմ գլուխը հպարտ և հիացմունքով խոնարհում եմ իմ ժողովրդի առաջ և ինձ կհամարեմ անչափ երջանիկ, եթե կարողանամ մի աննշան աղյուս դնել նրա հոյակապ կուլտուրայի շենքին, արժեքավոր մի տող ավելացնել նրա մարդասեր, ազատաբաղձ գրականությանը<ref name="Գնահատ108">Վ. Սահակյան, Ռ. Սահակյան, Գնահատանքի խոսքեր հայոց մեծերի մասին, Երևան, 2005, էջ 108:</ref>:
* Գրական վարպետության մասին մտածելիս ես հիշում եմ միշտ, որ ամեն մի նոր գործ սկսելիս ինձ սկսնակ եմ զգում<ref name="Գնահատ108"/>:։
 
* Բոլոր համամարդկային, համազգային և անձնական վշտերով հանդերձ՝ ես մնում եմ անուղղելի լավատես<ref name="Գնահատ108"/>:։
* Խոսքի ակունքը կյանքի մեջ է, դրանից է, որ մարդիկ միշտ նյութ են գտնում խոսելու<ref name="Գնահատ108"/>:
* Ես հավատում եմ մարդկանց և ապագային<ref name="Գնահատ108"/>:։
 
* Գրական վարպետության մասին մտածելիս ես հիշում եմ միշտ, որ ամեն մի նոր գործ սկսելիս ինձ սկսնակ եմ զգում<ref name="Գնահատ108"/>:
 
* Բոլոր համամարդկային, համազգային և անձնական վշտերով հանդերձ՝ ես մնում եմ անուղղելի լավատես<ref name="Գնահատ108"/>:
 
* Ես հավատում եմ մարդկանց և ապագային<ref name="Գնահատ108"/>:
 
== Քաղվածքներ Նաիրի Զարյանի մասին==
Սեղանիս վրա գիրքն է դրված, և երբ ուզեմ, կբացեմ գիրքը, ու Նաիրին նորից ինձ հետ կլինի, մեր հայոց աշխարհի ժողովրդի հետ:հետ։ Սրան ես հավատում եմ. արվեստագետի, գրողի կյանքը այսպես պետք է չափել<ref name="Գնահատ107">Վ. Սահակյան, Ռ. Սահակյան, Գնահատանքի խոսքեր հայոց մեծերի մասին, Երևան, 2005, էջ 107:</ref>:։
::''[[Մարտիրոս Սարյան]]''
 
* Նաիրի Զարյանը խորհրդահայ գրականության այն դեմքերից էր, որոնք սկզբնավորեցին, կազմավորեցին և բարձրացրին այդ գրականությունը համամիութենական ճանաչման աստիճանի:աստիճանի։ Նա այն անուններից է, որոնցով մեր գրականությունը դառնում է ամբողջ քաղաքակիրթ աշխարհին հայտնի իրողություն<ref name="Գնահատ107" />:։
::''[[Վաղարշակ Նորենց]]''
 
* Մենք Նաիրի Զարյանին շատ վաղուց գիտենք իբրև առաջավոր բանաստեղծի և դրամատուրգի, իբրև հասարակական գործչի, խաղաղության համար պայքարի մարտիկի<ref name="Գնահատ107" />:։
::''[[Նիկոլայ Տիխոնով]]''
 
* Ն. Զարյանի հետ ես բարեկամացել եմ մեր համատեղ աշխատանքի ընթացքում... Իմ հիշողության մեջ նա միշտ կմնա որպես պայծառ մարդ, քաղաքացի, մեծ ճաշակի և բարձր չափանիշների արվեստագետ<ref name="Գնահատ107" />:։
::''[[Գեորգի Մարկով]]''
 
* Կան «մենատնտես» գրողներ, որոնք մտածում են միայն իրենց սեփական փառքի ու վաստակի մասին և կարող են ու պատրաստ են անտարբեր աստղ ու ծաղիկ գովերգել նույնիսկ այն ժամանակ, երբ նրանց կողքին... ռումբ է պայթում կամ մարդ սպանվում...
* Ազնիվ, սկզբունքային, կրքոտ, իր ժողովրդի ու մարդկության ցավերով ու հոգսերով այրվող և ուրիշներին միշտ օգնելու և քաջալերելու պատրաստ մարդ էր Նաիրի Զարյանը<ref name="Գնահատ107" />:։
::''[[Գևորգ Էմին]]''