'''Պլոտինոս Լիկոպոլսեցի''', հին հույն փիլիսոփա, նորպլատոնականության [[Փիլիսոփայություն|փիլիսոփայական]] ուղղության հիմնադիր:հիմնադիր։
==Քաղվածքներ==
* Եվ այժմ պետք է համարել, թե Պարզը ներկա է, երբ իբրև ինչ-որ մեկի կողմից կանչված աստվածություն՝ նա գալիս ու լուսավորում է:է։ Եթե չգար, չէր լուսավորի:լուսավորի։ Այդ պատճառով էլ չլուսավորված հոգին նրան չի ընկալում ինբև աստված:աստված։ Բայց եթե լուսավորված է, ապա արդեն ունի այն, ինչին կարող է ձգտել:ձգտել։ Ընդսմին, հոգու իրական նպատակն է՝ հասնել ու առնչվել նրա Լույսին և դրա միջոցով տեսանել նրան:նրան։ Տեսանել ոչ թե ուրիշի լույսի միջոցով, այլ այն Լույսի, որով ինքն ունակ է տեսանել:տեսանել։ Հոգին պետք է տեսանի այն Լույսը, որով ինքը լուսավորված է:է։ Զի մենք էլ արեգակը չենք տեսնում ուրիշի լույսի միջոցով:միջոցով։ [Հարցնում ես], բայց ինչպե՞ս կարող է դա պատահել:պատահել։ Ձեռք քաշիր<ref>{{cite book |title=Էննեադներ. Գիրք V|author=Պլոտինոս|publisher=Սարգիս Խաչենց|year=1999|page=47}}</ref>:։
* Բարիքը պարզ է ու միայն բարիք:բարիք։ Նա առավել քան այդպիսին է, քանզի նրանից միայն բարիք է բխում:բխում։ Դա հիմք է տալիս ասելու, որ Նախագույնը կամ Բարիքը բացահայտվում է իբրև ամենայն ինչից վեր գտնվող բարիք, որ իր ծիրում նա չունի որևէ այլ բան, անխառն է այլ բաներից՝ հանդիսանալով դրանց պատճառ:պատճառ։ Ուստի Գեղեցիկը չի կարող բխել տգեղից, իսկ Գոյը՝ անորոշ բաներից:բաներից։ Եվ արարիչն էլ ավելի բարձր է արարյալից, քանզի ավելի կատարյալ է<ref>{{cite book |title=Էննեադներ. Գիրք V|author=Պլոտինոս|publisher=Սարգիս Խաչենց|year=1999|page=69}}</ref>:։▼
▲* Բարիքը պարզ է ու միայն բարիք: Նա առավել քան այդպիսին է, քանզի նրանից միայն բարիք է բխում: Դա հիմք է տալիս ասելու, որ Նախագույնը կամ Բարիքը բացահայտվում է իբրև ամենայն ինչից վեր գտնվող բարիք, որ իր ծիրում նա չունի որևէ այլ բան, անխառն է այլ բաներից՝ հանդիսանալով դրանց պատճառ: Ուստի Գեղեցիկը չի կարող բխել տգեղից, իսկ Գոյը՝ անորոշ բաներից: Եվ արարիչն էլ ավելի բարձր է արարյալից, քանզի ավելի կատարյալ է<ref>{{cite book |title=Էննեադներ. Գիրք V|author=Պլոտինոս|publisher=Սարգիս Խաչենց|year=1999|page=69}}</ref>:
