«Հավատամք»–ի խմբագրումների տարբերություն

*Անմահությունը իրականություն է՝ շոշափելի, ապացուցելի իրականություն: Այն ոչ մի առնչություն չունի անդրաշխարհի մասին կրոնական խաբեության հետ<ref name="Հ">{{cite book|last=Հովիկ|first=Վասիլյան|title=Հավատամք, Գարեգին Նժդեհ|date=21.03.1991|publisher=Հայ Դատ|pages=110}}</ref>:

*Բայց մտավորական, որ ժամանակի հոգեպես անառողջ, միշտ էլ որևէ նենգադավով վարակված մթնոլորտում սինթեզեր անխառն ճշմարիտը, կեղծիքի գայթակղիչ արտաքինի տակ տեսներ իրականության իրական մարմինը և այդ ամբողջը բանաձևված մատուցեր ժողովրդին՝ չենք ունեցել: Միակը եղավ Նժդեհը<ref name="Հ" />:

*ՆԺԴԵՀԸ նախ մտածող է, կենաց օրինիչափություններն սթափ գանահատող, ոչ մի երեսպաշտության ու քաղաքական նենգախաղի տուրք չտված խոշորագույն անհատ՝ բյուրեղեցած քառասնամյա պայքարում<ref name="Հ" />: