«Նիկոլայ Գոգոլ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
չ clean up, փոխարինվեց: : → ։ (3)
Տող 1.
[[Պատկեր:Gogol3.jpg|thumb|right|Նիկոլայ Գոգոլը]]
'''Նիկոլայ Գոգոլը''' ({{lang-ru|Никола́й Васи́льевич Го́голь}}, ապրիլի 1, [[1809]] — մարտի 4, [[1852]]), Ուկրաինայում ծնված ռուս գրող:գրող։
 
==Քաղվածքներ==
*Երիտասարդությունը բախտավոր է նրանով, որ [[ապագա]] ունի:ունի։<ref>{{cite book |title=Մտերիմ Խոսքեր|editor=Փառանձեմ Վարդունի|publisher=«Հայաստան» Հրատարակչություն|year=1974|page=19}}</ref>
*[[Արվեստ]]ը շատ է ազնվացնում մարդուն, նրա հոգուն տալով ազնվություն և սքանչելի գեղեցկություն:գեղեցկություն։<ref>{{cite book |title=Մտերիմ Խոսքեր|editor=Փառանձեմ Վարդունի|publisher=«Հայաստան» Հրատարակչություն|year=1974|page=147}}</ref>
 
*Բանականությունը անհամեմատ բարձրագույն ընդունակություն է, բայց այն ձեռք է բերվում ոչ այլ կերպ, քան կրքերի նկատմամբ հաղթանակով։
 
*Բարի, բերկրալի ծիծաղով կարող է ծիծաղել միայն խորը և բարի հոգին։
 
*Ծիծաղը մեծ բան է․ նա չի խլում ո՛չ կյանքը, ո՛չ կայքը, բայց նրա առջև մեղավորը կապկպված նապաստակի է նման։
 
*Ինչքան էլ անմիտ են հիմարի խոսքերը, երբեմն դրանք բավական են խելացի մարդուն վրովվելու համար։
 
*Բառերի հետ պետք է ազնվորեն վարվել։
 
*Մեզ վիճակված է տառապանքներով ու վշտերով հասնել իմաստության այն նշույլնեին, որոնք ձեռք են բերվում գրքերում։
 
*Ճշմարտությունները որքան ավելի մեծ են, այնքան ավելի զգույշ պետք է լինել նրանց հետ, այլապես նրանք հանկարծ կվերածվեն ծեծված ճշմարտությունների, իսկ ծեծված ճշմարտություններին արդեն չեն հավատում։
 
*Ընկերությունից ավելի սրբազան կապ չկա։ Հայրը սիրում է իր զավակին, մայրը սիրում է իր զավակին, զավակը սիրում է [[հայր|հորն]] ու [[մայր|մորը]]։ Բայց դա այն չէ, եղբայրս․ գազանն էլ է սիրում իր զավակին։ Բայց հոգով, այլ ոչ թե արյունով, հարազատանալ կարող է միմիայն մարդը։
 
*Բարոյական ազդեցության ուժը բարձր է ամեն մի ուժից։
 
*Դժբախտությունը մեղմացնում է մարդուն․ այդ ժամանակ նրա բնավորությունը դառնում է ավելի զգայուն ու մատչելի՝ առարկաների այն ըմբռնողության համար, որը գերազանցում է սովորական և առօրեական վիճակում գտնվող մարդու ըմբռնողությունից։
 
*Զայրույթն ամենուրեք անպատեհ է, իսկ ամենից շատ՝ [[արդար]] գործի մեջ, որովհետև մթագնում ու պղտորում է այն։
 
*Աշխարհում ապրել և ոչ մի բանով չզգացնել իր գոյությունը՝ դա ինձ սարսափելի է թվում։
 
*Գրական աշխարհում մահ չկա, և մեռածները նույն կերպ խառնվում են մեր գործերին և աշխատում մեզ հետ միասին, ինչպես ողջերը։