«Գարեգին Նժդեհ»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
No edit summary |
չ →Աղբիւրներով: clean up, փոխարինվեց: → |
||
Տող 62.
*Պատերազմ է անվերջ, և եթե երբեմն ժողովուրդները կռվադաշտում չեն, ապա նրանք զորանոցներում են, ուր խելահեղորեն պատրաստվում են նորանոր բաղխումնեին համար։ Չեզոքության են դիմում թույլերը միայն, հաճախ բաժանելով պարտվածների ճակատագիրը։ Էապես չկան չեզոքներ։ Եթե երկուսն այսօր բարեկամ են - նշանակում է թե նրանք զինակցել են մի երրորդի դեմ։<ref name="hatntir23"/>։
*Ամեն մի պատերազմ երկու նորերի պատճառ է դառնում, որովհետև չափված կողմերից ոչ ոք է իրեն վերջնականապես պարտված կամ հաղթված համարում։ Եվ միշտ էլ պարտված կողմը դեռ իր նահանջի ճանապարհին մշակում է իր փոխվրեժի ծրագիրը<ref>{{cite book | url=http://www.hhk.am/files/library_pdfs/31.pdf | title=Գարեգին Նժդեհ - Հատընտիր | publisher=Հայաստանի հանրապետական կուսակցություն | year=2006 | location=Երևան | pages=24}}</ref>։
*Հանրածանոթ իրողություն է, որ ռուսական տիրապետությունից ազատվելու ցանկությամբ թաթար Ադրբեջանն երազել է և պիտի երազի մի օր տաճիկներին տեսնելու Ադրկովկասում։
*Հայրենապաշտությո՛ւն - մարդկային առաքինությունների թագն ու պսակն է դա։ Մարդկային բարոյական հատկությունները իր մեջ միացնող այդ գերագույն առաքինությունն է ազգերի գոյության անհրաժեշտ պայմանը և անսպառ աղբյուրը նրանց ուժի և մեծության։ Նա այնքան ջերմ է մի ժողովրդի մեջ, որքան փոքր է այդ ժողովուրդը և որքան անբարիշտ են նրա հարևանները։ Եթե այդպես չէ ամենուրեք, այդպես պիտի լինի<ref name="hatntir28">{{cite book | url=http://www.hhk.am/files/library_pdfs/31.pdf | title=Գարեգին Նժդեհ - Հատընտիր | publisher=Հայաստանի հանրապետական կուսակցություն | year=2006 | location=Երևան | pages=28}}</ref>։
*Հայրենիքներն ապրում են հայրենասիրությամբ, ընկնում՝ նրանց պակասի պատճառով<ref name="hatntir28"/>։
| |||