«Իմ հապալասե գիշերներ»–ի խմբագրումների տարբերություն

* Մարդիկ փախչում են [[Սեր|սիրուց]], որովհետև վախենում են մերժված լինելուց։

* — Իսկ ի՞նչ է պատահել նրա հետ։ <br /> — Կյանք է պատահել, ժամանակ է պատահել… Ինչպես հաճախ պատահում է։<br /> — Միգուցե պարզապես հենց այդ մարդը չէ՞։<br /> — Միգուցե պարզապես հենց այդ զգացմունքնե՞րը չեն։

* — Դու ասացիր սևահե՞ր, հասակն էլ մոտավորապես 1,80։ Մսային ռուլեթը, սթեյքը և առավել ևս՝ ձկնային ֆիլեն այդ նկարագրությանը չեն համապատասխանում։

* — Երբեմն ավելի լավ է ոչինչ չիմանալ։ Լինում է այնպես, որ ոչ մի պատճառ չկա։ <br /> — Ամեն բան իր պատճառն ունի։<br /> — Ահա քաղցրավենիքը։ Գիշերը ողջ չիզքեյքը և խնձորի կարկանդակները վերացվում են։ Դեղձի տորթից և շոկոլադային մուսից գրեթե ոչինչ չի մնացել։ Բայց հապալասե կարկանդակը միշտ մնում է այնպես, ինչպես պատրաստվել էր։<br /> — Իսկ ի՞նչը այն չէ հապալասե կարկանդակի հետ։<br /> — Հապալասե կարկանդակի հետ ամեն բան կարգին է։ Այն ուղղակի չեն գնում, այդքան բան։ Այն ոչնչում մեղավոր չէ, պարզապես այն ոչ ոք չի ուզում։

* Մենք հեռանում ենք, և մեզնից մնում են միայն օտար հիշողությունները։

* Որոշ մարդիկ մեզ համար պարզապես հայելի են, նրանք շրջապատում են մեզ և թույլ են տալիս հասկանալ, թե ով ենք մենք։ Յուրաքանչյուր արտացոլանք համեմատում է մեզ ինքներս մեզ հետ, Էլիզաբեթ։

* Վերջիվերջո, դժվար չէ անցնել փողոցը։ Գլխավորը ով է սպասում քեզ հակառակ կողմում։

* Հետո դրանք հասան մի ռուս աղջկա, որը բանալիներ էր հավաքում և հիանում էր մայրամուտներով։ Ցավոք, մայրամուտներն այլևս նրան դուր չէին գալիս, և նրանք լուծվեցին դրանցից մեկի ժամանակ։

* Վստահի՛ր մարդկանց, բայց հաշվիր խաղաքարտերը։ Գիտե՞ս դա ինչ է նշանակում։ Ոչ ոքի մի՛ վստահիր։