«Լյուդվիգ վան Բեթհովեն»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
No edit summary
չ փոխարինվեց: : → ։ (7)
Տող 10.
* Իսկական արվեստագետը զուրկ է փառասիրությունից. նա չափազանց լավ է հասկանում, որ արվեստն անսպառ է։<ref>{{cite book |title=Ասույթներ|editor=Սուրեն Գրիգորյան|publisher=«Լուսաբաց հրատարակչատուն»|year=2006|page=85}}</ref>
* Ես չգիտեմ գերազացության այլ հատկանիշներ, բացի բարությունից։<ref>{{cite book |title=Մտքի Հրավառություն|editor=Ալբերտ Միքայելյան և Միքայել Մարդումյան|publisher=Զանգակ-97 հրատարակչություն|ISBN=99930-2-263-2|year=2002|page=206}}</ref>
* Չկա որևէ ստեղծագործություն, որն ինձ համար լինի չափազանց գիտական. ընդհանրապես չհավակնելով գիտականության բառի բուն իմաստով՝ ես, միևնույն է, մանուկ հասակից ձգտել եմ հասկանալ բոլոր դարաշրջանների լավագույն և իմաստուն մարդկանց էությունը<ref name="Эррио">Էդուարդ Էրիո, Բեթհովենի կյանքը (հատվածներ «Մարդը, իր բնավորությունը» գլխից)</ref>:։
* Իմ ընկերներից ոչ մեկը չպետք է ինչ-որ բանի կարիք ունենա, քանի դեռ ես ունեմ մի կտոր հաց:հաց։ Եթե իմ դրամապանակը դատարկ է, և ես այս պահին չեմ կարող օգնել, ինձ մնում է նստել սեղանի մոտ և սկսել աշխատել, և շատ շուտով կկարողանամ օգնել նրան դուրս գալ վատ իրադրությունից<ref name="Великович" />:։
* Սա («Ֆիդելիոյի» մասին) իմ հոգու ծնունդն է, որը ստեղծվել է ավելի ուժեղ տառապանքների արդյունքում, քան մյուսները, և ինձ մեծագույն վիշտ պատճառել:պատճառել։ Ուստի այն ինձ համար ամենաթանկն է...<ref name="Великович" />
 
== Բեթհովենի մասին ==
* Անկասկած, Բեթհովենը կդառնա երկրորդ Մոցարտ, եթե շարունակի այնպես, ինչպես սկսել է։
::Քրիստիան Գոտլոբ Նեֆե<ref>''Beethoven aus der Sicht seiner Zeitgenossen'', hrsg. von Klaus Martin Kopitz und Rainer Cadenbach, München 2009, Nr.&nbsp;534</ref>
* Նա բոլորին կստիպի խոսել իր մասին:մասին։
::Վոլֆգանգ Ամադեուս Մոցարտ<ref name="Великович">Великович Э. И., Великие музыкальные имена, исд. Композитор, СПб. 3 апреля 2006</ref>
* Ձեր ստեղծագործությունները շատ գեղեցիկ են, նույնիսկ հրաշալի, սակայն դրանցում այստեղ-այնտեղ հանդիպում է ինչ-որ տարօրինակ, մռայլ երանգ, քանի որ Դուք ինքներդ փոքր-ինչ մռայլ և տարօրինակ եք, իսկ երաժշտի ոճը միշտ հենց ինքն է:է։
::Յոզեֆ Հայդն<ref name="Великович" />
* Միայն Երրորդ սիմֆոնիայում առաջին անգամ բացահայտվեց Բեթհովենի տաղանդի անսահմանությունը և ապշեցուցիչ ուժը:ուժը։
::[[Պյոտր Չայկովսկի]]<ref name="Великович" />
==Աղբյուրներ==