«Վահան Գրիգորյան»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
Նոր էջ «'''Վահան Արմենակի Գրիգորյան''' (հուլիսի 16, 1905, գյուղ Մեջիթլու (Մուշի գավառ, Բուլանըխ) - հուլիսի 22, 1989...»:
 
No edit summary
Տող 7.
* Ով շատ է կարդում, աշխարհի խերն ու շառը ջոկում է իրարից:
* Վտանգն ու [[վախ]]ը սահմաններ են ունենում: Երբ այդ սահմաններն անցնում ես, վախն ու սարսափը կորցնում են իրենց ազդեցությունը:
* ՄարդկանՄարդկանց ճանաչելը դժվար է, բայց հնարավոր բան է: Ինչքան էլ ջուրը[[ջուր]]ը պղտոր լինի, կարելի է տեսնել, թե ինչ կա նրա խորքում:
* Գերության մեջ մարդ հաճախ ընկնում է [[Հուսահատություն|հուսահատության]] խորխորատները, չի ուզում ապրել, բայց հանկարծ չգիտես որտեղից ճառագում է մի [[հույս]], տեսնում ես հեռվում փրկության մի ելք ու սկսում ես ապրել ու տոկալ:
* Մարդն իր երկրում, իր հողի վրա չի կորչի: Հողն ու ջուրը օգնում են, ապավեն են դառնում, չեն թողնում մարդը կորչի: Բայց զգույշ եղեք, հենց որ ձեզ հեռացրին, տարան ուրիշ կողմեր, մարդն իրեն-իրեն կթառամի, կոչնչանա, ինչպես բույսը արմատահան անես ու դեն նետես:
* Ամբարտավանությունը, ինքնագոհությունը չպետք է հանդուրժել նույնիսկ այն դեպքում, երբ դա երևում է թշնամու անասունի մոտ:
* Կան մտքեր ու տրամադրություններ, որ ուզես-չուզես պիտի արտահայտվես: Կզսպես քեզ մի անգամ, երկու անգամ, իսկ երրորդ անգամ քեզնից անկախ կասես այն, ինչ չէիր ուզենա ասել:
* Երկինքը եթե ամպեց, ժամանակը եկավ, անպայման պիտի անձրևի: Անձրև կգա ոչ թե նրա համար, որ անհրաժեշտ է հողին, այլ որովհետև օդում մնալ չի կարող:
 
== Աղբյուրներ ==