«Սեր»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
No edit summary |
→Քաղվածքներ: հղումներ |
||
Տող 7.
::''[[Ավգուստինոս Երանելի]]''
*Սերը
::''[[Վահրամ Փափազյան]]''
Տող 13.
::''[[Վարդգես Պետրոսյան]]''
*Մարդու մեջ, եթե նա [[մարդ]] է, ամեն մի բառի, շարժման, հայացքի, ձայնի մեջ պետք է արտահայտվի զգացմունք, ոչ միայն ներքուստ, այլև արտաքուստ, ցցուն... եթե դա ուրախություն է, ապա լեռան պես բարձր,
*Ձանձրույթը ծնվում է [[անտարբերություն]]ից։ Իսկ անտարբերությունն ի հայտ է գալիս սիրո բացակայությունից, իսկ սիրո բացակայությունը՝ հոգու մահն է<ref>{{cite book |title=Դաստիարակչական Մտքերի Հայկական Գանձարան|editor=Ա.Մ. Մանուկյան և Մ.Մ. Մանուկյան|publisher=Զանգակ-97 հրատարակչություն|ISBN=99930-2-276-4|year=2001|page=133}}</ref>։
::''[[Մկրտիչ Արմեն]]''
Տող 25.
::''[[Ժան դե Լաբրյուեր]]''
[[Պատկեր:1873 Pierre Auguste Cot - Spring.jpg|մինի]]
*Սերը սքանչելի ծաղիկ է, բայց [[քաջություն]] է պահանջվում անդնդի եզրին մոտենալու և այն պոկելու համար<ref>{{cite book |title=Աֆորիզմներ ֆրանսիական մտքի գանձարանից|editor=Դոնարա Մարտիրոսյան|publisher=«Մաշտոց»|ISBN=99941-807-0-3|year=2006|page=48}}</ref>։
::''[[Ստենդալ]]''
Տող 31.
::''[[Անտուան դե Սենտ-Էկզյուպերի]]''
*Մենք գիտենք, որ սերն ուժեղ է, ինչպես
::''[[Գի դը Մոպասան]]''
Տող 40.
::''[[Նիկոլայ Կարամզին]]''
* Զգացմունքը հավասար է
::''[[Օնորե դե Բալզակ]]''
Տող 55.
*Անպայմանական սերը պարունակում է նաև խոշտանգվելու տենչը. այդժամ այն ընդդեմ ինքն իրեն է, և տրվելու պատրաստակամությունից ի վերջո վերածվում է անգամ ինքնաոչնչացման ցանկության. «Խորտակվի՜ր այս ծովում»։
*Սիրելու-ցանկությունը մատնում է ինքնագոհությունն ու գերհագեցումը քեզնով, սիրված-լինելու-ցանկությունը, սակայն, կարոտը քո հանդեպ, ինքնա-սիրությունը։ Սիրողը բաշխում է իրեն. նա, ով ուզում է սիրված լինել, ձգտում է նվեր ստանալ ինքն իրեն։
*Սերը - հնազանդության '''պտուղն''' է. սակայն սերունդներ են ընկած պտուղի և արմատի միջև, իսկ
*[[Կյանք]]ի հանդեպ սերը գրեթե հակադրությունն է Երկարակեցության հանդեպ սիրո։ Ամենայն սեր մտածում է ակնթարթի և հավերժության մասին,- բայց '''բնավ''' «տևականության»։
*Քո գրգիռին անուն տալ՝ արդեն մի քայլ է գրգիռի սահմաններից դուրս։ Խորագույն սերը, օրինակ, իրեն անվանել չգիտի և, թերևս, հարց է տալիս՝ «ես արդյո՞ք ատելություն չեմ»։
*Սկզբում մի վտքրիկ [[նախանձ
*Մեր բերած զոհաբերությունները սոսկ ապացուցում են, թե որքան անարժեք է դառնում մեզ համար ցանկացած այլ բան, երբ մենք ինչ-որ բան '''սիրում ենք'''։
*Դժբախտ սիրահարի դժբախտությունը դադարում է ոչ թե փոխադարձ սիրով, այլ ավելի-շատ-սիրով։
Տող 69.
*Գործառույթ-դառնալու-կամեցում. սիրո կանացի իդեալը։ Տղամարդկային իդեալը ձուլումն է և տիրացումը կամ կարեկցանքը (տառապող Աստծո պաշտամունք)։
*Կինը չի ուզում իրեն խոստովանել, թե նա իր սիրեցյալի մեջ որքան է սիրում տղամարդուն (հենց տղամարդուն), այդ պատճառով նա նրա մեջ աստվածացնում է «մարդուն» - իր առջև և ուրիշների։
*Երկու ճանապարհ կա ձեզ
::''[[Ֆրիդրիխ Նիցշե]]''
Տող 85.
* Սերը մարդկային զգայնականության գերագույն արտահայտությունն է<ref name="ReferenceA">Գևորգ Աբաջյան, Արտիստը ինչպես տեսա: Հուշեր։ Երևան: Սովետական գրող, 1986, էջ 90</ref>։
* Սիրո ներշնչող ուժը առավել տեսանել է
::''[[Գևորգ Աբաջյան]]''
* Ամեն ինչից առաջ սերն է առաջացել<ref>Թևավոր խոսքեր, Երևան, «Խորհրդային գրող», 1989, էջ 46</ref>:
|