«Յոհան Վոլֆգանգ ֆոն Գյոթե»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
Տող 42.
*Երախտամոռությունը թուլության ծնունդ է։ Մեծահոգի մարդիկ երբեք երախտամոռ չեն լինում։
*Առաջին և վերջին պահանջը հանճարից՝ դա ճշմարտությունն է։
*Տաղանդը[[Տաղանդ]]ը ձևավորվում է լռության մեջ, բնավորությունը՝[[բնավորություն]]ը՝ բուռն, անհանգիստ միջավայրում։
*Չկա այնպիսի հիմարություն, որը հնարավոր չլինի ուղղել խելքի շնորհիվ, և չկա այնպիսի իմաստնություն, որը հնարավոր չլինի փչացնել հիմարության միջոցով։
*Ես ստեղծված չեմ այս աշխարհի համար, որտեղ բավական է ոտքդ տնից դուրս գցես ու ընկնում ես աղբի մեջ։
*Գիտելիքն[[Գիտելիք]]ն անսահմանափակ է, այն միանշանակ հավատի հակադրությունն է։
*Մարդու վարքագիծն այն հայելին է, որտեղ երևում է նրա բնավորությունը։
*Խելացի մարդը նա չէ, ով շատ բան գիտի, այն նա, ով լավ է ճանաչում ինքն իրեն։
*Այն, ինչ ձեզ համար անհասկանալի է, չի պատկանում ձեզ։
*Կյանքի նպատակը[[նպատակ]]ը հենց [[ապրելն
]]ն է։
*Գողերից ամենավտանգավորը տխմարներն են։ Նրանք մեզանից խլում են մեր ժամանակն ու տրամադրությունը։
*Երջանիկ մարդը չի հավատում հրաշքների։
*Ոչինչ չես կորցրել, եթե չես կորցրել ամեն ինչ։
*Հոգին[[Հոգի]]ն դժբախտությունը[[դժբախտություն]]ը կարող է թաքցնել, սակայն գաղտնի երջանկությանը նա չի դիմանա։
 
==Աղբյուրներ==