«Լուսինը և վեցպենսանոցը»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
No edit summary |
|||
Տող 3.
== Քաղվածքներ ==
* Քիչ տղամարդ կգտնվի, որոնց
* Որպեսզի [[մարդ]] զգա
* Սիրո մեջ տղամարդու և կնոջ տարբերությունն այն է, որ կինը ամբողջ օրն է սիրում, իսկ տղամարդը ՝ երբեմն:
Տող 23.
* Տղամարդու հոգին սլանում է տիեզերքի ամենաբարձր ոլորտները, իսկ կինը աշխատում է հաշվեմատյանի շրջանակներում պահել նրան:
* Ինքդ քեզ հետ և միայն քեզ համար
* – Ինչու միշտ հմայիչ կանայք ամուսնանում են ձանձրալի տղամարդկանց հետ:
Տող 30.
* Հաճելի է կաթ խմելը, մանավանդ բրենդիով, բայց կաթից ազատվելը միայն ուրախություն է պատճառում կովին:
* Ես դեռ չգիտեի, թե ինչպիսի մեծ դեր է խաղում մարդկային
* Երբ մարդ ջուրն է ընկնում, ոչ մի նշանակություն չունի, լավ է լողում, թե վատ: Նա պետք է դուրս գա ջրից, այլապես կխեղդվի:
Տող 38.
* Քանի որ կանայք սիրելուց բացի ուրիշ բան չեն կարողանում անել, ծիծաղելի կարևորություն են տալիս դրան: Նրանք ցանկանում են համոզել մեզ, որ սերն է միակ կարևոր բանը կյանքում: Բայց սերը կյանքի միայն աննշան կողմն է: Ես ընդունում եմ սեռական ցանկությունը, այն բնական է ու առողջ, իսկ սերը հիվանդություն է:
* – Դուք երբևէ մտածե՞լ եք
:– Ինչո՞ւ պետք է մտածեմ: Մահը չարժե դրան:
Տող 49.
* – Դու բոլորովին զուրկ ես ինքնասիրությունից, դա հազվագյուտ երևույթ է:
* – Ես նրան ավելի շատ եմ սիրում, քան ինձ: Ինձ թվում է ինքնասիրությունը խառնվում է սիրուն միայն այն [[ժամանակ]], երբ քեզ ավելի ես սիրում: Վերջապես ամուսնացած տղամարդիկ ամենուրեք հրապուրվում են ուրիշ կանանցով, իսկ հետո ամեն ինչ անցնում է, և նրանք վերադառնում են իրենց կանանց մոտ, և մարդիկ դա բոլորովին բնական են համարում: Ինչու՞ կանանց հետ այլ կերպ պետք է լինի:
* Չկա ավելի սարսափելի դաժանություն, քան այն դաժանությունը, որ կինը ցուցաբերում է մի մարդու նկատմամբ, որը սիրում է նրան, բայց որին նա չի սիրում:
Տող 75.
* Կյանքը կոպիտ է ու դաժան։ Ոչ ոքի հայտնի չէ, թե ինչու ենք այստեղ և ուր ենք գնում։ Մենք շատ խոնարհ պետք է լինենք։ Պետք է գնահատենք հանգստի գեղեցկությունը։ Պետք է այնքան համեստ ապրենք, որ ճակատագիրը չնկատի մեզ։ Եվ պետք է սեր փնտրենք պարզ ու հասարակ մարդկանց մոտ։ Նրանց անգիտությունը ավելի լավ է, քան մեր բոլորի գիտելիքները։ Թող լինենք լուռ, բավարարվենք մեր համեստ անկյունով, լինենք նրանց նման հեզ ու բարի։ Սա է կյանքի ամբողջ իմաստությունը։
* Ուրիշների վրա ունեցած մեր
* Կարևորն այն չէ, թե ինչ ասաց, այլ այն, թե ինչպես ասաց։
|