«Վիլհելմ Հումբոլդտ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
No edit summary
 
Տող 4.
 
==Քաղվածքներ==
*Գաղափարները[[Գաղափար]]ները միակ բանն են, որ երբեք չեն մահանում<ref>{{cite book |title=Ասույթներ|editor=Սուրեն Գրիգորյան|publisher=«Լուսաբաց հրատարակչատուն»|year=2006|page=124}}</ref>։
*Ազգի[[Ազգ]]ի հոգու ունակությունը իր [[Լեզու|լեզվի]] շարահյուսությունն է<ref>{{cite book |title=Մտքի Հրավառություն|editor=Ալբերտ Միքայելյան և Միքայել Մարդումյան|publisher=Զանգակ-97 հրատարակչություն|ISBN=99930-2-263-2|year=2002|page=47}}</ref>։
* Հնչյունները նյութական են, բայց բոլոր նյութական երևույթներից ամենից աննյութականը, այնքան նուրբ, որ չափից շատ դուրս չեն կոպտացնում մեր մտքերը, ամենից հարմարն են գալիս մեր մտքերի ձևավորման, արտահայտման համար, հնչյունները տաճար են, որտեղ ապրում է միտքը։ Միաժամանակ լեզուն ինքը կառուցում է այդ տաճարը։ Լեզուն ոգու և մքի հնչյունակերտ տաճար է<ref name="հայերը">Մեջբերած Դավիթ Գյուլզադյանի կողմից՝ [http://www.youtube.com/watch?v=oShRNNy2mZ8 «Հայերը»] վավերագրական տեսաշարում, ռեժիսոր՝ Վահե Սուքիասյան, 2008։</ref>։
* Եթե լեզուների համեմատություն կատարվում է, չի կարողանալու թափանցել տվյալ լեզուն կրող [[Ժողովուրդ|ժողովրդի]] հոգեբանության խորքերը, չի կարողանալու զգալ նրա մշակույթը, էությամբ ամեն մի համեմատություն իզուր է, ապարդյուն է, աննպատակ է կամ ինքնանպատակ<ref name="հայերը"/>։
 
==Աղբյուրներ==