«Րաֆֆի»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
չ oգտվելով ԱՎԲ
Տող 5.
==Քաղվածքներ==
*Կան մեռելներ, որոնց հարկավոր է սպանել<ref name=manook>{{cite book |title=Դաստիարակչական Մտքերի Հայկական Գանձարան|editor=Ա.Մ. Մանուկյան և Մ.Մ. Մանուկյան|publisher=Զանգակ-97 հրատարակչություն|isbn=99930-2-276-4|year=2001|page=32}}</ref>։
*«Օրորոց... դա է առաջին դպրոցը[[դպրոց]]ը մարդկանց[[մարդ]]կանց որդիների: Օրորոցի երգը... առաջին դասը, որ մայրերը խոսում իրենց երեխանների ականջին: Մանուկը իր ընտանիքի ծոցում է ստանում կյանքի հիմնական առաջին դաստիարակությունը՝ երբ նա դեռ անխոս, մի ծծկեր երեխա է, կըդիտի իր ծնողների նիստ ու կացը, շարժ ու ձևերը, նրանց վերաբերումը և նրանցով կտպավորվի, կկերտի իր կյանքի առաջին քայլերի ընթացքը, հար և նման իր ծնողների կենցաղին: Առաջիկայում, դպրոցի մեջ կկատարելագործվի իր ստացած ընտանեկան դաստիարակությունը, ուսյալ լինելու համար, կրթված, գիտակից ու պարտաճանաչ մեկը՝ ընտանիքին, ազգին, հայրենիքին և մարդկությանը ծառայելու պատրաստ:»<ref name =mterim>{{cite book |title=Մտերիմ Խոսքեր|editor=Փառանձեմ Վարդունի|publisher=«Հայաստան» Հրատարակչություն|year=1974|page=197-198}}</ref>
*[[Հայ ժողովուրդնժողովուրդ]]ն այն բազմագլխյան առասպելական վիշապն է, որ կոչվում է հիդրա, որի յուրաքանչյուր ջախջախված և կտրված գլխի տեղ բուսնում է նորը և ավելի զորավորը<ref>{{cite book |title=Հանրագիտակ օրացույց 1991|editor=Հայկ Խաչատրյան|publisher=Հայկական Հանրագիտարանի գլխավոր խմբագրություն|ISBN=5-89700-004-2|year=1990|page=55}}</ref>։
*Ստրկությունը[[Ստրկություն]]ը սկսվել է և շարունակվել տափակ երկրների վրա և ավելի տաք կլիմայի մեջ։ Տափակ երկիրը տալիս է մարդուն տափակ բնավորություն, զարգացնում է նրա մեջ թեքվելու ընդունակություն։ Բայց լեռնային երկրի բնակիչը նույնպես ուղղաձիգ, նույնպես բարձրադիտակ է, որպես իր շրջապատող սեպաձև ժայռերը<ref>{{cite book |title=Մտքի Հրավառություն|editor=Ալբերտ Միքայելյան և Միքայել Մարդումյան|publisher=Զանգակ-97 հրատարակչություն|ISBN=99930-2-263-2|year=2002|page=80}}</ref>։
*Ոչինչ արտահայտությունն այնպես ճշտությամբ չէ թարգմանում սրտի հատկությունները, որպես երգը։ Մի ստրկացած ազգի երգը նույնպես տխուր է, որպես նրա կյանքը<ref>{{cite book |title=Մտքի Հրավառություն|editor=Ալբերտ Միքայելյան և Միքայել Մարդումյան|publisher=Զանգակ-97 հրատարակչություն|ISBN=99930-2-263-2|year=2002|page=120}}</ref>։
* Օտարի օգնութունից մեզ շահ չկայ։ Դժբախտ է այն ազգը և դժբախտ կը մնայ, որ օտարի օգնութեան կարօտ կլինի։ Ոչ ոք իր հոգու համար մեզ չի օգնի։ Նա պէտք է տասը բան առնէ մեզանից, որ մի բան տայ<ref>{{cite book |title=Րաֆֆի Օրացոյց|publisher=«Րաֆֆի» օրացոյցների հրատարակչական կազմ|location=Թեհրան, Իրան|year=2004}}</ref>։
* Կգա մշակ մարդու արքայությունը, այն մարդու, որ գործ ունենա արդար և հավատարիմ բնության հետ<ref name="Գնահատ39">Վ. Սահակյան, Ռ. Ներսիսյան, Գնահատանքի խոսքեր հայոց մեծերի մասին, Երևան, 2005, էջ 39:</ref>։
* Պատմական վեպը մի ժողովրդի պատմական կյանքի[[կյանք]]ի նկարագիրն է<ref name="Գնահատ39" />։
* Բանաստեղծը ազատ է, նա չի պիտի լինի պատմության ստրուկը։ Եթե նա ամենայն ճշտությամբ կհետևի ճշմարտությանը, այլևս չի լինի նա ստեղծագործող, բայց միայն արտագրող։ Նա մինչև անգամ շատ դեպերում իրավունք ունի ոչնչացնելու պատմության փաստական ճշմարտությունը, որովհետև նրան պետք են գաղափարական ճշմարտություններ<ref name="Գնահատ39" />։
* Ռոմաններն են այն կախարդական հայելիքը, որոնց մեջ ազգերը տեսնում են իրենց դեմքը<ref name="Գնահատ39" />։
Տող 17.
* Ինչ մարդ որ չէ ճանաչում և չէ սիրում յուր ազգությունը, նա վերջանում է մարդ լինելուց<ref name="Գնահատ40">Վ. Սահակյան, Ռ. Ներսիսյան, Գնահատանքի խոսքեր հայոց մեծերի մասին, Երևան, 2005, էջ 40:</ref>։
*Կա մի բան, որ աշխարհի զանազան ծայրերից կարող է միավորել հայերը հոգվով, մտքով և արյունով. այն է՝ ազգային սերը<ref name="Գնահատ40" />։
* Մի ազգի[[ազգ]]ի և [[Ժողովուրդ|ժողովրդի]] բարոյական և մտավոր պատկերն ավելի ճշմարտությամբ երևում է նորա բանաստեղծության մեջ. կամենում ես ճանաչել նորա հոգին, կարդա նորա գրքերը<ref name="Գնահատ40" />։
* Մենք ամեն ինչ դպրոցից ենք սպասում, բայց ժողովուրդը ինքը մի մեծ դպրոց է, որին պետք է կրթել, որին պետք է ուղղություն տալ... Իսկ դա այլ կերպ չէ կարող անել, եթե չենք տա նորա ձեռքը ընթերցանության գրքեր<ref name="Գնահատ40" />։
* Մի լավ [[գիրք]] կարող է փրկել մի ամբողջ ազգ<ref name="Գնահատ40" />։
* Ճշմարիտ բանաստեղծը գիտե անցյալը, գիտե ներկան, գիտե և ապագան<ref name="Գնահատ40" />։
* Բանստեղծությունը և առհասարակ բոլոր գեղարվեստական գործվածքները ազգի թե ոգևորողը և թե ղեկավարողը պետք է լինեն<ref name="Գնահատ40" />։
Ստացված է «https://hy.wikiquote.org/wiki/Րաֆֆի» էջից