«Պետրոս Դուրյան»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
No edit summary
Տող 5.
==Քաղվածքներ==
*Ստակը չեմ ատեր, բայց գրիչը կը սիրեմ. սփոփում է նա ինձ այս անձուկ կացության մեջ<ref>{{cite book |title=Ասույթներ|editor=Սուրեն Գրիգորյան|publisher=«Լուսաբաց հրատարակչատուն»|year=2006|page=315}}</ref>։
*[[Բանաստեղծ]] չեմ, բայց բանաստեղծությունը կսիրեմ։ Ես, որ աշխարհի[[աշխարհ]]ի մեջ միայն երգեր շատ սիրեցի, կուզեմ, որ իմ վերջին շունչս ալ երգ մ’ըլլա<ref name="Գնահատ32" />։
*Ես ալ մեռած չըլլամ պիտի, միշտ դալար ու կենդանի մնամ պիտի…<ref name="Գնահատ33" />
*…Մարդու…[[Մարդ]]ու նշանաբանը երգն է։ Էն առաջին ձայնը երգն է, բնությունն ամբողջ երգ մ'է<ref name="Գնահատ32" />։
*«Երիտասարդ ըլլալ և երգե՜լ, ծեր լինել և աղոթե՜լ»։ Այս է կյանքը։ Ա՜հ, գեղեցիկ կյանք մ'ալ կա. Սերն է այդ. «Երգե՜լ, աղոթե՜լ ու սիրե՜լ»<ref name="Գնահատ33" />։
*Ազգի[[Ազգ]]ի մը [[Դաստիարակություն|դաստիարկության]] և հառաջադիմության աղբյուրը կիրթ [[մայր|մոր]] ըստինն է<ref>{{cite book |title=Մտքի Հրավառություն|editor=Ալբերտ Միքայելյան և Միքայել Մարդումյան|publisher=Զանգակ-97 հրատարակչություն|ISBN=99930-2-263-2|year=2002|page=135}}</ref>։
* ...Ով որ երգ չունի կամ երգել չգիտեր, զգալու ներդաշնակության, գեղեցիկին ու սիրունին իդեականը շոշափելու քաղցրությունը չունի<ref name="Գնահատ32">Վ. Սահակյան, Ռ. Ներսիսյան, Գնահատանքի խոսքեր հայոց մեծերի մասին, Երևան, 2005, էջ 32:</ref>։
* Անդուլ կերպով քնարս կըթոթվեմ անհուն «մնաք բարով»-ի մը համար անոնց, որոնք իրենց ծալքերը ինձ չբացին, այլ միայն դուրսեն ճաճանչեցին, նախ կնո՜ջ... երևակայությանս տրոհվույն... երազի այն երփներանգ աստղին... շողերի ու բույրերի թագուհվույն...<ref name="Գնահատ32" />