«Ֆրիդրիխ Նիցշե»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
չNo edit summary
չNo edit summary
Տող 222.
*Դուք ասում եք՝ «մութ է»։ Եվ իրոք, ես ձեզ համար մի ամպ եմ դրել արևի դեմ։ Բայց դուք չե՞ք տեսնում, թե ինչպես են ամպի եզրերը արդեն շառագունում և լուսավորվում։
 
*«Հնազանդություն» և «[[օրենք]]», սա է հնչում բոլոր բարոյական զգացումներից։ Սակայն «կամայականություն» և «ազատություն»՝ ահա թե ինչը ի վերջո կարող է բարոյականության վերջին հնչյունը դառնալ։
 
*Ախ, դուք ինչ հարմար եք տեղավորվել։ Ձերը օրենքն[[օրենք]]ն ու չար աչքն է նրա վրա, ով թեկուզ միայն '''մտքերում''' օրենքի դեմ է շրջված։ Բայց չէ՞ որ մենք ազատ ենք - դուք ի՜նչ գիտեք ինքդ քո հանդեպ պատասխանատվության տառապանքի մասին։
 
*Բարձրագույն մարդու յուրաքանչյուր արարքի մեջ ձեր բարոյական օրենքը[[օրենք]]ը հարյուրապատիկ խախտված է։
 
*Ձեզ բարոյականության կործանիչներ կհամարեն, բայց դուք լոկ ինքներդ ձեր բացահայտողներն եք։
 
*«Եթե դու գիտես՝ ինչ ես անում, դու Երանելի ես։ Բայց եթե դու չգիտես այդ՝ նզովված ես և օրենքի[[օրենք]]ի հանցագործ»,- ասաց Հիսուսը շաբաթը խախտած մի մարդու, խոսք բոլոր խախտողների և հանցագործների համար։
 
*Հիսուս Նազովրեցին սիրում էր չարերին և ոչ բարիներին, նրանց բարոյական վրդովմունքի հայացքը անգամ Նրան նզովքի էր հասցնում։ Ամենուրեք, որտեղ դատում էին, Նա հանդես էր գալիս դատողների դեմ. Նա ուզում էր բարոյականության կործանիչ լինել։