«Ֆրիդրիխ Նիցշե»–ի խմբագրումների տարբերություն

*Դու քաջություն չունես, որ ինքդ քեզ այրես և կործանվես, և այդ պատճառով դու երբեք նորը չես իմանա։ Իսկ ինձ համար - այն, ինչը այսօր թևեր է, գույն, զգեստ և ուժ, վաղը սոսկ մոխիր կդառնա։

 

 

*Ով վսեմի մեջ իր տանը չէ՝ նա վսեմը զգում է իբրև սարսափելի և կեղծ մի բան։

[[Image:Nietzsche1882.jpg|144px|thumb|right|Ով զգում է կամքի անազատությունը՝ հոգեկան հիվանդ է. ով ժխտում է այն՝ հիմար է։]]

 

 

*Անհրաժեշտության կատարյալ իմացությունը կվերացներ ամենայն «պետք է»,- բայց նաև կընկալեր «պետք է»-ի անհրաժեշտությունը, իբրև '''չիմացության''' արդյունք։

*Դուք ասում եք՝ «մութ է»։ Եվ իրոք, ես ձեզ համար մի ամպ եմ դրել արևի դեմ։ Բայց դուք չե՞ք տեսնում, թե ինչպես են ամպի եզրերը արդեն շառագունում և լուսավորվում։

 

 

*Ախ, դուք ինչ հարմար եք տեղավորվել։ Ձերը [[օրենք]]ն ու չար աչքն է նրա վրա, ով թեկուզ միայն '''մտքերում''' օրենքի դեմ է շրջված։ Բայց չէ՞ որ մենք ազատ ենք - դուք ի՜նչ գիտեք ինքդ քո հանդեպ պատասխանատվության տառապանքի մասին։

*Աստվածներին պետք է հարցեր տալ միայն այն դեպքում, երբ միայն աստվածները կարող են պատասխանել։

 

 

*Հմայիչ ստեղծագործությո՜ւն։ Բայց ինչ անտանելի է, որ նրա հեղինակը մշտապես հիշեցնում է մեզ, որ դա ի ր ստեղծագործությունն է։

*Սիրելու-ցանկությունը մատնում է ինքնագոհությունն ու գերհագեցումը քեզնով, սիրված-լինելու-ցանկությունը, սակայն, կարոտը քո հանդեպ, ինքնա-սիրությունը։ Սիրողը բաշխում է իրեն. նա, ով ուզում է սիրված լինել, ձգտում է նվեր ստանալ ինքն իրեն։

 

 

*Կյանքի հանդեպ սերը գրեթե հակադրությունն է Երկարակեցության հանդեպ սիրո։ Ամենայն սեր մտածում է ակնթարթի և հավերժության մասին,- բայց '''բնավ''' «տևականության»։

*Բոլոր այն մարդկանց, ովքեր չեն կարող այլևս հակառակորդ լինել նրան, ինչը իրենք սիրում են, ես ընկալում եմ իբրև վնասակար մի բան. նրանք դրանով փչացնում են լավ բաները ե լավ մարդկանց։

 

 

*«Չխոսե՞նք այդ մասին»։- «Ընկեր, '''այդ մասին''' մենք իրավունք չունենք անգամ լռել»։