«Մարտիրոս Սարյան»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
չNo edit summary
չNo edit summary
Տող 6.
* Գույն, լույս, երազ, ահա ինչով եմ սկսել ես այրվել։
 
* Բնությունը[[Բնություն]]ը ստեղծում է մարդուն, որպեսզի մարդու միջոցով տեսնի իրեն, սքանչանա իրենով։ Մարդը բնություն է, բնությունը` մարդ։ Մահ գոյություն չունի։
 
* Բնության ամենահրաշալի ստեղծագործությունը մարդն է։
Տող 20.
* Արվեստը բազմազանություն է սիրում ինչպես պատմական, այնպես էլ ազգային տեսակետներից։ [[Մարդկություն|Մարդկության]] պատմության դինամիկան իր բազմազանության մեջ` ահա համաշխարհային արվեստի բովանդակությունն ու դեմքը։
* Մարդ ինքը պիտի սովորի, պիտի տեսնի, ճանաչի, սիրի, տեսնի իրեն ու անկեղծ լինի։ Իսկ սովորել պետք է բնությունից։[[բնություն]]ից։ Նրանից մեծ ուսուցիչ չկա։
* Իր [[աշխատանք]]ով մարդ պետք է արդարացնի այն շնորհը, որ ստացել է բնությունից։[[բնություն]]ից։
* Արվեստը ժամանակի ու պատմության խրոնիկա չէ և ոչ էլ գաղափարների իլյուստրացիա։ Այն հոգեկան մի ակտիվություն է, որ հավերժական բնույթ ունի։