Արա Նազարեթյան
հայ արձակագիր
Արա Հարությունի Նազարեթյան (օգոստոսի 10, 1950, Ալավերդի), հայ արձակագիր։ Հայաստանի գրողների միության անդամ (1998)։
Քաղվածքներ խմբագրել
- Ծիտը ծրտել է, ասում են հարստանալու նշան է[1]։
- Խնամախոս գնալն էլ, իսկապես, զբաղմունք է[2]։
- – Դավայ – դավա~յ,- ծառս է լինում Շոնին։
- – Դու հո վրացի չես, Շոնի` դավայ – դավայ. ինչ՞ը դավայ…
- – Ես հայից էլ վատ եմ,- հանկարծ հայտարարում է Շոնին[2]։
- – Արան անու՞ն է, թե՞ դիմելու ձև։
- – Երկուսն էլ։ Արքայական անուն է` Արա Գեղեցիկ։ Վրացերեն էլ նշանակում է` ոչ[2]։
- – Մահն ինչ,- փիլիսոփայորեն ասաց ոտքից թեթև վիրավոր զինվորը,- մահը կա ու կա` պատերազմում, թե խաղաղ ժամանակ[3]։
- Իսկ ճանապարհ գնալու համար նաև տարածություն է պետք։ Արդյունքում-ապրում ենք Ժամանակի ու Տարածության մեջ[3]։
Ծանոթագրություններ խմբագրել
