Ազնվություն
Ազնվություն, ազնիվ լինելը[1]։
Քաղվածքներ
խմբագրել- Ազնվությունը ոչ միայն առաջին քայլն է դեպի վեհություն, այլ ինքնին վեհություն է։
- Ազնվությունը զարդարում է ցանկացած կոչում։
- Ազնվությունը մահանում է, երբ վաճառվում է։
- Եթե խաբեբաներն իմանային ազնվության բոլոր առավելությունները, ապա հանուն շահի կդադարեին խաբեբայությամբ զբաղվել։
- Ազնիվ մարդուն կարելի է հետապնդել, բայց ոչ պատվազրկել։
- Ազնիվ մարդու անկաշառ աչքը միշտ անհանգստացնում է խաբեբաներին։
- Յուրաքանչյուրը ցանկանում է ունենալ ազնիվ մարդու համբավ, և յուրաքանչյուրը ցանկանում է գնել այն շատ էժան[2]։
Աղբյուրներ
խմբագրել- Վ. Լ. Վորոնցով, Բանականության սիմֆոնիա, Երևան, 1981։
Ծանոթագրություններ
խմբագրել- ↑ Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, 1972։
- ↑ Իմաստության ոսկե հանրագիտարան, մտահղացել, թարգմանել և կազմել է Ա․ Ավագյանը, Երևան, Հայագիտակ, 2017, էջ 416։