Անուշ Նագգաշյան
հայ բանաստեղծուհի
Անուշ Հրանդի Նագգաշյան (ծնվ. 1961, նոյեմբերի 22, Գազա, Պաղեստին), հայ բանաստեղծուհի։
Քաղվածքներ
խմբագրել- Աշխարհն ինծի համար ունեցեր է երկու բարձունք, անոնց նայելով հիւսած եմ երազներս, անոնցմով դիտած եմ աշխարհը…
- Ամէն առտու երբ արթննամ ու սենեակիս վարագոյրը բանամ
- Սուրբ Յակոբի զոյգ գմբէթները զոյգ խաչերով կը նային ինծի…
- Կը խաչակնքեմ… օրս կը սկսի…
- Ուսանողական տարիներուս հայրենիքի մէջ,
- Առաւօտուն երբ սենեակիս պատուհանը բանայի
- Արարատի զոյգ գագաթները կ’ողջունէի,
- Կը խաչակնքէի…. Օրս կը սկսէր…
- Այս բարձունքներէն սաւառնած են երազներս եւ իրականացած Աստուծոյ կամքովը…[1]
- Հայրենիքը իմ էութիւնն է, ես չեմ կրնար անհայրենիք մարդ պատկերացնել։ Հայրենիքը իմ պապերուս կառուցածն է, իմ պապերէս ժառանգածն է, եւ այն է Հայրենիքը, որ ես պիտի ձգեմ իմ ժառանգներուն։ Ամէն մարդ կրնայ տասնեակ զարդեր ունենալ, բայց իւրաքանչիւրը ադամանդ մը պիտի ունենայ` իր մեծ մօրմէն ժառանգած։ Հայաստան այն ադամանդն է, որ ես ժառանգած եմ իմ մեծ մօրմէս, իմ պապերէս[2]։
