Բայց ինչքան չքանում են սահմանները, այնքան ավելի մենակ է զգում մարդ, ինչքան էլ որ դա տարօրինակ հնչի[1]։
Կարծում են՝ այն հայկական արյունը, որ ստացել եմ մորիցս, ինձ համարյա մի ֆիզիկական կարիք է տվել նոր նախագծեր սկսելու։ Մյուս կողմից՝ իմ չինական արյունը ինձ պարտադրում է սկսածս վերջացնել[1]։