Մայր, երեխայի կենսաբանական կամ հասարակական իգական ծնող։

Մի մայր՝ իր քնած երեխայի հետ

Աղբյուրով

խմբագրել
  • Ա՜խ, լեզուն, լեզուն․ լեզուն որ չըլի, մարդ ընչի՞ նման կըլի։ Մեկ ազգի պահողը, իրար հետ միացնողը լեզուն ա ու հավատը։ Լեզուդ փոխի՛ր, հավատդ ուրացի՛ր, էլ ընչո՞վ կարես ասիլ, թե ո՞ր ազգիցն ես։ Ինչ քաղցր, պատվական կերակուր էլ տաս երեխին, էլի իր մոր կաթը նրա համար շաքարից էլ ա անոշ, մեղրից էլ[1]։
  • Ազգի մը դաստիարկության և հառաջադիմության աղբյուրը կիրթ մոր ըստինն է[2]։
  • Աշխարհում մայրն է միակ Աստվածը, որն ուրացող չունի[3]։
  • Կինն ինչ էլ լինի, մոր վատը չկա[3]։
  • Ինձ միշտ թվացել է, թե յուրաքանչյուր բեղմնավորում անարատ է, որ Աստվածամորը վերաբերող այդ դավանանքում արտահայտված է մայրության ընդհանուր գաղափարը[2]։
  • Մի՞թե աշխարհում մորից ավելի գեղեցիկ ու սիրելի մարդ կա[4]։

Առանց աղբյուրի

խմբագրել
  • Մեծերի մեջ մեծագունը՝ մայրականն է։ Հայրը - միշտ սոսկ պատահականություն է։

Տես նաև

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  1. Լեւոն Լաճիկեան եւ Սուրեն Շէրիք, ed (2007). Ներբող Մայրենիին. Հեղինակային հրատարակութիւն. էջ 48. ISBN 978-99930-4-9203-3. 
  2. 2,0 2,1 Ալբերտ Միքայելյան և Միքայել Մարդումյան, ed (2002). Մտքի Հրավառություն. Զանգակ-97 հրատարակչություն. էջ 135. ISBN 99930-2-263-2. 
  3. 3,0 3,1 Ա.Մ. Մանուկյան և Մ.Մ. Մանուկյան, ed (2001). Դաստիարակչական Մտքերի Հայկական Գանձարան. Զանգակ-97 հրատարակչություն. էջ 31. ISBN 99930-2-276-4. 
  4. Ռուվիմ Ֆրաերման, Դինգո վայրի շունը կամ Պատմություն առաջին սիրո մասին, Ե., Դարակ, 2020։ Թարգմանիչ` Հարություն Հարությունյան, խմբագիր` Աշոտ Գաբրիելյան։