Իլյա Ճավճավաձե (վրացերեն՝ ილია ჭავჭავაძე, նոյեմբերի 8, 1837 — սեպտեմբերի 12, 1907), վրացի գրող, բանաստեղծ, լրագրող և իրավաբան։ Այժմ նա դիտվում է որպես ժամանակակից Վրաստանի հիմնադիր հայրերից և վրացիները նրան վերաբերվում են որպես Վրաստանի հայրենիքի հայր‌[փա՞ստ]։

Իլյա Ճավճավաձեն

Քաղվածքներ

խմբագրել
  • Մենակ եմ ես։ Քնած է նա,
    Քընած շուրջըս ու հեռու...
    Ա՜խ, Աստված իմ, քընա՜ծ, քընա՜ծ,
    Ե՞րբ է արդյոք զարթնելու...
    • «Էլեգիա» բանասետծություն, թարգմանությունը՝ Հովհաննես Թումանյանի (1907)[1]
  • Հովիտ ու լերինք
    Ծաղկել են պես պես, -
    Իսկ դո՛ւ, հայրենի՛ք,
    Ե՞րբ պիտի ծաղկես...
    • «Գարուն» բանասետծություն, թարգմանությունը՝ Հովհաննես Թումանյանի (1907)[2]

Աղբյուրներ

խմբագրել
  1. Անահիտ Խաչատրյան, ed (2008). Հ. Թումանյանի թարգմանական գոհարները. «Իրավունք». էջ 37. ISBN 9789994178391. 
  2. Անահիտ Խաչատրյան, ed (2008). Հ. Թումանյանի թարգմանական գոհարները. «Իրավունք». էջ 38. ISBN 9789994178391. 


 
Վիքիպեդիա
Կարդացե՛ք Իլյա Ճավճավաձե հոդվածը նաև Վիքիպեդիայում: