«Հովիկ Չարխչյան»–ի խմբագրումների տարբերություն

* Սկիզբը քեզ հայտնի է ու դու առանց վարանելու հաստատում ես, որ այն կա։ Իսկ վերջն անհայտ է, դրա համար էլ հեշտ է վիճարկել նրա գոյությունը։[[գոյություն]]ը։ Բայց եթե դու կանգնած ես ճանապարհի մեջտեղում, ինչո՞ւ ես ընդունում դրա սկիզբն ու հերքում ես ավարտը<ref name="Հովիկ Չարխչյան"/>։

* Ախր ինչպե՞ս չեք ուզում ընդունել, որ կյանքը ոչինչ չարժե, եթե այնտեղ գաղտնիքներ[[գաղտնիք]]ներ չկան, եթե ամեն ինչ հասկանալի է ու տեսանելի, եթե ները չի զարմացնում, բացառիկը չի հիացնում։ Խաչբառի պես մի բան է. լրացրեցիր դատարկ վանդակները՝ կարող ես արդեն մի կողմ նետել, որովհետև այն դադարում է քեզ համար հետաքրքիր լինել...<ref name="Հովիկ Չարխչյան"/>։

* Երբեք չես կարող գուշակել անակնկալ արարքները, որ քեզ կմատուցեն ներամփոփ մարդիկ[[մարդ]]իկ<ref name="Հովիկ Չարխչյան"/>։

* [[Կին|Կնոջ]] խոսքերը հանգրվանեցին այնտեղ, որտեղ նրանց համար անկյուն է հատկացված՝ տղամարդկանց ունկերի ետևում<ref name="Հովիկ Չարխչյան"/>։

* Հիասթափությունները[[Հիասթափությունն]]երը կարող են նույնքան օգտակար լինել, որքան հիացմունքները։ Այլ հարց է, թե դուք ինչն եք դիտարկում հիասթափության պատճառ։

* Ձանձրույթը[[Ձանձրույթ]]ը նաև մտերմացնում է մարդկանց։ Եթե չկա ուրիշ մի բան, որ կլրացնի ժամանակի պարապը, այդ դեպքում սկսում ես նկատել նրանց, ովքեր ժամեր շարունակ եղել են քո կողքին, բայց դու կամ միտքդ զբաղված եք եղել ոչ նրանցով։ Միշտ էլ այդպես է. առաջին հերթին ուշադրության է արժանանում այն, ինչը քիչ հետո մոտիկ լինել այլևս չի կարող, և դա է դառնում նրա կարևորման հիմնական կռվանը<ref name="Հովիկ Չարխչյան"/>։