«Վիլյամ Սարոյան»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
Տող 24.
*Հայերենը հայուն խորհուրդն է:<ref>{{cite book |title=Մտքի Հրավառություն|editor=Ալբերտ Միքայելյան և Միքայել Մարդումյան|publisher=Զանգակ-97 հրատարակչություն|ISBN=99930-2-263-2|year=2002|page=49}}</ref>
* Կարդալը [[մարդ]]ուն գիտակ է դարձնում, գրելը` շիտակ( էջ 22)<ref name="Վիլյամ Սարոյան">Վիլյամ Սարոյան, Ընտիր երկեր 4 հատորով, հ. 1: 1986թ., 488 էջ</ref>
* Իրականությունը շատ է անցողիկ, և նրա անշտապ ակնթարթի իմաստը պահպանող նկարագրությունն արդեն մեծ բան է. որոշ նվաճում է գրականության համար (էջ 23)<ref name="Վիլյամ Սարոյան"/>:
* Միայն քնի մեջ է մարդ իրեն ապրելիս զգում<ref name="Վիլյամ Սարոյան"/>:
* Միայն քնի մեջ են դարերը դառնում ակնթարթ, անհունը վերածվում է հավերժի մանրիկ, շոշափելի մասնիկի (էջ 35)<ref name="Վիլյամ Սարոյան"/>:
* Չքավորությունը գուցեև լավ բան է, սակայն սովածությունն անտանելի է (էջ 36)<ref name="Վիլյամ Սարոյան"/>:
* Մահն ու հիվանդությւոնները ընտրյալներ չեն ճանաչում: Նրանք այցելում են բոլոր մարդկանց (էջ 49)<ref name="Վիլյամ Սարոյան"/>:
== Առանց աղբյուրի ==
| |||